استاد صمد مدی تابلو‌های نقاشی را مثل تکه‌ای از وجودش می‌دانست و برای همین هیچ‌گاه تابلو‌های نقاشی‌اش را نفروخت.
ایده دانش‌آموز محله الهیه، او را برنده مسابقه تصویرسازی کرد. می‌گوید: هدفم این بود که نشان دهم محیط اطراف ما اهمیت زیادی دارد و باید در حفظ و نگهداری آن کوشا باشیم.
فریده چاردهی فقط با طلق و پارچه، فضا و سبک زندگی‌های قدیم را تصویرسازی می‌کند. به‌گفته خودش این هنر در کل ایران منحصربه‌فرد است و تا حالا ندیده و نشنیده که کسی مشابه کار او را انجام دهد.
علی باقری از اولین افرادی است که در مشهد هنر فرم‌دهی فضای سبز را آغاز کرد. او یک قیچی ویژه باغبانی در جیب کاپشنش دارد و هر جای شهر که درختان یا بوته‌ها به هرس‌کردن احتیاج داشته باشند، درنگ نمی‌کند.
نازنین‌زهرا نوروزی آن‌قدر خوب نقاشی می‌کشد که همه تصور می‌کنند دوره‌های آموزشی زیادی را گذرانده است، درحالی‌که او با تکیه بر استعدادش، پیشرفت کرده و توانسته است از نقاشی‌کشیدن کسب درآمد کند.
میرزا حمید قربانپور می‌گوید: کار من اسم خاصی ندارد؛ تنها یک تلاش دلی است که خودم شروع کرده‌ام؛ تلفیقی از کار تذهیب، گل و مرغ، کاشی‌کاری و دیگر هنر‌های سنتی؛ کتاب‌های قدیمی را ورق می‌زنم.
کسب جوایز ریزودرشت در جشنواره‌های کشوری و استانی موجب شده تا همه امیر جعفری، آرایشگر نمونه کشوری محله گاز را هنرمند ی بنام و صاحب سبک بدانند.