نیره فتحی، میگوید: من معتقدم وظیفه شاعران این است که بین زمان قدیم و جدید پلی بزنند؛ یعنی شعر با سبک قدیم، اما با زبانی نو بسرایند.
ساره سرگلزایی میگوید: مشهدیها برای مانتو و لباسهای فلان مزون میلیونی هزینه میکنند ولی برای تابلویی که منحصربهفرد است و نمونهاش نیست، خرج نمیکنند، چون به چشم نمیآید.
قرار شد در آموزشگاه خودم، ترم اول را برگزار کنیم تا ساخت و تجهیز دانشگاه فردوسی تمام شود. در همین احوالات انتخابات مجلس شد و رئیس دانشگاه تغییر کرد.
خراطی، نسل به نسل در خانواده «کامل» چرخیده و این هنر از پدر به پسر و از پسر به نوه رسیده است.
حمیدرضا ناسخ، پیشکسوت روزنامه خراسان، میگوید همدورهایبودنش با شهید صارمی برای چند روز در زیرزمین تاریک و تاریخی مزارشریف، درسهای بسیاری از شخصیت این شهید بزرگوار برای او به یادگار گذاشته است.
صبا صفری میگوید: یکی از معلمانمان میگفت هرچه به ذهنمان میرسد، نقاشی کنیم. من هم هرچیزی را که دوست داشتم، میکشیدم.
اسمر شجاعان، ساکن محله اقبال، میان زنان کارتنخواب میرود و نه فقط با شعرها که با مهربانیهایش آنان را به زندگی امیدوار میکتد.