رجبعلی لباف‌خانیکی می‌گوید: نقش سنگ چنان مهم بوده است که دوره‌های فرهنگی گذشته انسان را به دوران سنگ بیان می‌کنند؛ دوران کهن‌سنگی، میان‌سنگی، نوسنگی. بیشتر سنگ‌نگاره‌ها متعلق به دوران نوسنگی است.
عمده‌ترین و به نوعی بزرگ‌ترین مراسم آیینی روستای بیوه‌ژن مراسم خیمه پوشان است که از صبح تا ظهر تداوم دارد. این مراسم با حرکت علم‌های روستا آغاز می‌شود و با برپایی خیمه و بیرق گردانی به اوج خود می‌رسد.
تا پیش از راه‌اندازی دانشکده دندان‌پزشکی، کار دندان مشهد به دست دندان‌سازها، دلاک‌ها و سلمانی‌ها بود؛ حرفه‌ای که به‌مرور قانونمند شد تا دست سلمانی‌ها را از دامان خود کوتاه کند.
هدایت گواهی می‌گوید: آن زمان این آگاهی وجود نداشت که می‌شود هم برج ساخت و هم بنای تاریخی را نگاه داشت. بر اساس طرح شهرداری باید بخشی از بنا تخریب می‌شد اما پیشنهاد طرحی جدید، راه سومی پیش روی مسئولان گذاشتند.
تک‌گزارش‌های باقی‌مانده ساواک از هفته ابتدایی بهمن۱۳۵۷ به «درگیری بین عده‌ای از مخالفین و موافقین در نزدیکی مسجد قوچان»، «اخلالگران تربت‌حیدریه» و «وضعیت مشهد» در ۷بهمن۱۳۵۷ پرداخته است.
سیدمهدی سیدقطبی می‌گوید: مجموعه کتاب‌های «اخبار خراسان» مفصل‌ترین و مهم‌ترین منبع اطلاعاتی تاریخی درباره خطه خراسان است که در کشور منحصر‌به‌فرد است، اما متأسفانه تاکنون مورد‌حمایت قرار نگرفته است.
بازه هور که اکنون در بخش احمدآباد و در ۷۵ کیلومتری جنوب شهر مشهد قرار دارد، در قرون گذشته جزو ولایت بُست محسوب میشده است. این چهارطاقی در مسیری قرار دارد که شمال و جنوب شرق ایران را به هم متصل میکند.