شیلان یک غذای معمولی برای عموم مردم نیست یا دستکم عرضه آن در کل اوقات سال رواج ندارد. شیلان ولیمهای بوده که آن را در اعیاد ملی یا مذهبی و فتوحات نظامی و مناسبتهای خاص طبخ و توزیع میکردهاند.
ملکالشعرای آستانقدس منصبی بود که از دوره قاجار ایجاد شد، روال به این ترتیب بود که نایبالتولیه وقت، شاعر منتخب را به دربار معرفی و شاه نیز معمولا حکم ملکالشعرایی را به نام این شاعر صادر میکرد.
این کوچه روزگاری مسیرش از میان اراضی سرسبز «میرزاجعفر سروقد» میگذشت. قدیمیترین نام بهکار رفته در اسناد برای این مسیر در حدفاصل کنونی خیابان شهیدهاشمینژاد تا کوچه پشت مقبره نادرشاه، کوچه سلطانمحمد است.
غیرشمارها یا بهاصطلاح مشهدیها «قرشمالها» گروهی بودند که با وجود حضور طولانی در مشهد و البته دیگر شهرهای ایران، تفکیک فرهنگی خود را حفظ کرده بودند و بهعنوان یک اقلیت نژادی، با فرهنگی متفاوت، به حیات خود ادامه میدادند.
در شهر مشهد چندین علاقهمند بهطور حرفهای پرندهنگری میکنند؛ یکی از آنها سعید میرسعیدی است که در چندسال اخیر علاوه بر پرندههای اطراف مشهد، همه گونههای جانوری بوستانهای ملت، بهار و وکیلآباد مشهد را نیز تصویربرداری کرده است.
تعمق در تاریخ نشان میدهد که دوره تیموری، دوره شکوفایی هنر است. بایسنقرمیرزا پادشاه تیموری خطاط بود و نقش زدن با دوات و جوهر را خوب میدانست؛ برای همین هم دست به قلم برد و قرآن را کتابت کرد.
«باغ حرم» کوچهای در همسایگی میدان شهدای مشهد که این روزها عنوان «شهید هاشمینژاد۵» بر آن نشسته است.