۱۸ اردیبهشت سال ۱۲۵۶ خورشیدی، امیر قاین که قصد داشته است به سمت مشهد بیاید، در بیرون شهر از شدت‌گرما زمین‌گیر می‌شود و به ارض‌اقدس نمی‌رسد.
در دل بازارچه سراب، خانه‌ای با نمای آجری، سردر قوسی‌شکل و دری چوبی خودنمایی می‌کند. این خانه روزگاری محل زندگی دکتر محمد نصیریان، چشم‌پزشک مشهدی، معروف به دکتر شیخ دوم بوده است.
روایت نگهداری اسرای عراق در مشهد را محمدصادق خاکساری یکی از ساکنان محله امام خمینی (ره) می‌گوید. او سروان بازنشسته لشکر ۷۷ ثامن‌الائمه (ع) است. خاکساری آن دوران مسئول این اردوگاه بود.
مرکز تلفن قارقارکی در خیابانی به نام «خیابان خاکی» قرار داشت. با وجود آنکه در این شصت هفتادسال چندین نام برای این خیابان تعیین کرده‌اند، اما مردم شهر آنجا را با نام «خیابان خاکی» می‌شناسند.
شجاع‌السلطنه مردی که برابر تاریخ، ۲۱۴سال پیش در چنین روزی به حکومت خراسان منصوب شد و توانست برای مدتی آرامش را به این دیار بازگرداند؛ زیرا که یکی از خدمات مهم او به مشهد برگرداندن امنیت به شهر بود.
قاری رحمت‌الله واضح اهل سنت است؛ با‌این‌همه عاشق امامان شیعه است، آن‌چنان‌که پس از زیارت مشهد به عتبات‌عالیات می‌رود و چند صباحی را هم در جوار کربلا، نجف و سامرا گذرانِ عمر می‌کند.
مسجد «جفایی» یکی از مساجد قدیمی مشهد در محله سرشور است که به‌نقل از هیئت‌امنای مسجد، قدمتی بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال دارد و در گذر سال‌ها ساکنان محله خاطرات بسیار با مسجد دارند.