حسنعلی نخودی در فکر برگشتن به نجف بود، اما یک شب که به زیارت رفته بود، نه‌تنها تصمیم گرفت که تا آخر عمر در مشهد بماند، بلکه وصیت کرد در حرم‌رضوی دفن شود و حتی جای قبر خود را به مریدان نشان داد.
گنبدالله وردی‌خان نه از بیرون که زیر سقفِ حرم هم رنگین‌کمانی از رنگ‌ها و نور‌ها را درهم تنیده و بهشتی ساخته است از کاشی و نقش که به‌گفته کارشناسان نظیرش را در معماری جهان اسلام کمتر می‌توان دید.
محسن موسوی‌زاده، سال۶۱ با ساخت زمینش، درحالی در آن ساکن شد که آب، برق، گاز و تلفن نداشت. آن موقع دانشجو بود و برای رفع مشکلات و بهبود وضعیت محله‌اش بار‌ها پیگیری کرد.
پاوا پیش از این، از طریق جاده‌ای قدیمی و فرعی در کنار دروازه پایین‌خیابان، به مشهد راه داشت؛ جاده‌ای که در مسیر چند کیلومتری خود از مزارع و روستا‌هایی مانند «ساختمان»، «بازه‌شیخ» و «مهدی‌آباد» می‌گذشت. اما اکنون راه دستیابی به پاوا، مسیری است که از خیابان «آوینی ۵۹» می‌گذرد.
«مشهد چهره» بزرگترین سند روایت مشهدالرضا(ع) است. ۱۲ هزار روایت از مردم مشهد، رویدادها و اماکن مشهد را گردآوری کردیم؛ روایت افرادی که اکنون نیستند و روایت مکان‌هایی که تخریب شده‌اند.
در پی فاجعه تکان‌دهنده شهادت عبدالکریم هاشمی‌نژاد، مردم به خیابان‌ها ریختند، آن‌چنان که مشهد شاهد عاشورایی دیگر بود. خراسان در این روز می‌نویسد: «خراسان یک چهره دانشمند انقلابی را از دست داد.»
۵مهر، نودمین سال پا گرفتن نخستین غسالخانه بلدیه در مشهد است؛ غسالخانه‌ای که، چون از لحاظ امکانات بهداشتی به انواع امروزی خود شبیه بود، بعد از افتتاح به این نام شهرت یافت: «غسالخانه جدید بلدیه».