حاجآقا موسوینژاد در پایان عمر بابرکتش، موفق شد مدرسه علمیهاش را به یکی از مهمترین مراکز علمی خراسان تبدیل کند و تا پیش از آنکه از دنیا برود، یک صندوق قرضالحسنه و یک صندوق تعاونی هم تأسیس کرد.
نود سال پیش، سکونت شهروندان مسلمان، یهودی و مسیحی در شهر مشهد، سبب شده بود بازار در سه روز اول هفته تعطیل باشد تا شهروندان ادیان مختلف بتوانند به مناسک مذهبی خود بپردازند.
روزنامه اطلاعات در ۱۷ بهمن سال ۱۳۴۷ گزارشی مبسوط در جریدهاش به چاپ میرساند و دلیل ساخت این بیمارستان را برخورداری عموم کارگران خراسان از مزایای قانون کار و بیمههای اجتماعی ذکر میکند.
نخستین بازخوانی یک گزارش دستاول پس از ۱۳۰ سال که به قلم عبدالله قاجار، عکاسباشی مخصوص ناصرالدینشاه، نوشته شده است.
ابراهیم کفشدار طوسی ۱۶مجموعه دارد که در کنار هم، یکپا موزهاند؛ به شرط آنکه روزی به معرض نمایش دربیایند؛ آرزویی که صاحبشان نیز در سر میپرورد.
حاجحسن ملاسیدعلی تعریف میکند: کلاتهبرفی در گودی بود؛ برای همین همیشه برف باد پیچه میکرد و درست در ورودی قلعه که امروز تابلو شاهنامه ۱۸ دارد، خیمه میکرد. این برف تا یک ماه بعد عید هم آب نمیشد.
گذر «حوضلقمان» که بعدها به «کوی سعادت» رسید، قدیمیترین کوچه خیابان عبادی است که مشهدیها آن را با نام «محمد قصاب» میشناسند.