نیم قرن پیش، گردشگران خارجی خانه تاریخی مولویها را در خراسان و مشهد میشناختهاند. چون صاحبش عضو یونسکو بوده و هر مسافری که قصد سفر به خراسان را داشته، میتوانسته مهمان خانه پلاک ۸۸ بشود.
نام عبدالحمید مولوی به عنوان باستانشناس در یونسکو ثبت شده بود و هر پژوهشگری که به خراسان میآمد، یونسکو نشانی منزلش در خیابان مولوی را به او میداد.
خانه ساختیانچی هم خانهای است که در سبک تهران ساخته شده است؛ یعنی برمیگردد به الگوهای معماری دوران قجر. البته درباره این خانه بحث است؛ یعنی عدهای میگویند مربوطبه اواخر قاجار است.
خیابان آخوندخراسانی در سال ۱۳۲۰ احداث شده و تا سال ۱۳۴۶ آسفالتنشده باقی مانده بود.
سیدحسن آزرده نیمقرن در عمارتی زندگی کرده که موسوم به «خانه اربابی» است و در دوره قاجار یا پهلوی اول ساخته شده و شاهد حکومت امثال سبزواریها و مقیمیها بر مردم چهاربرج بوده است.
منزل خاندان بشیرنژاد، معماری درخورتوجهی دارد، فرزند ششم خانواده، برای قبولاندن حرفش، ما را به طبقه دوم خانه میبرد و شروع میکند به بالا و پایین پریدن. سقف طبقه پایین، زیر پایمان مانند خمیری نرم، میلرزد.
سرانجام پس از کش و قوسهای فراوان ششم آذر مجوز مرمت خانهای تاریخی در بالاخیابان صادر شد.