دوچرخه غلامرضا مرادی از جوانی همدم و همراه همیشگی او بوده و حتی گواهینامه دوچرخه می‌گیرد. او می‌گوید: «آن زمان همه دوچرخه ۲۸ سوار می‌شدند و چیز دیگری جز آن وجود نداشت.»
اسماعیل سیاهپور درباره دوران ورزشی خود گفته است: سال‌های ۲۸تا ۳۰ برای اولین‌بار در مسابقه چهارکیلومتر دوچرخه‌سواری مشهد در خیابان عدل خمینی شرکت کردم و مقام سوم را به دست آوردم.
حسن زرگر می‌گوید «اولین مکان امتحان و صدور گواهینامه دوچرخه، خیابان ارگ (ساختمان جدید ثبت اسناد) بود. هر روز صبح تعداد زیادی با دوچرخه‌هایشان در محل صف می‌کشیدند.»
این مغازه‌هایی که من در آنها کار کردم از قدیمی‌های دوچرخه‌سازی مشهد بود، همیشه مشتری داشتند و من به عنوان تعمیرکار دوچرخه در مغازه اینها همواره کار داشتم و درآمدم خوب بود.
مهدی سلیمانی‌ازغندی دوچرخه‌سوار قدیمی محله المهدی است که مسافت‌های زیادی مثل حرم امام رضا (ع) تا حرم امام خمینی (ره) و یا فاصله مشهد تا یزد را با شعار حمایت از هوای پاک رکاب زده است.
«پاژ»، قدیمی‌ترین گروه دوچرخه‌سواری مشهد، بیش از دو دهه پیش با همت حسین تقدیسی و همسرش شکل گرفت. تقدیسی می‌گوید: سال ۸۰ که گروه را تشکیل دادیم، به این فکر می‌کردم که گروه از حالت صرف ورزشی خارج باشد و بتوانیم در یک محیط اجتماعی برای یکدیگر و برای شهرمان کاری انجام دهیم.
سيدعلي اسحاقي می‌گوید: در بسیاری از این سفر‌های ورزشی برخورد مردم و به‌ویژه ساکنان شهر‌ها با گروه‌های دوچرخه‌سوار بسیار نیکو بود تا آنجا که مردم هر شهر از ما دعوت می‌کردند در جمع خانواده‌شان حضور یابیم.