
یک کولهپشتی، یک جفت کفش، یک دست لباس و جاده! سفر برایش همینقدر ساده و سریع شروع میشود. همسفران پایهای هم دارد، از دوست و رفیق گرفته تا همکار که در این راه همراه هم میشوند. این روش و سبک زندگی حاجسیدمحمد در چهاردهسال گذشته است؛ او این رویه را مدیون لطف امامرضا (ع) میداند.
سیدمحمد حاجیان، بیشتر از اینکه در خانه دیده شود، در جاده و سفر بهسر میبرد، اما نه با تور و هواپیما و قطار؛ او راهش را با دوچرخهاش میرود و معمولا هم مقصدهایی با هویت مذهبی یا ملی را انتخاب میکند.
وقتی ما با سیدمحمد حاجیان داستان دوچرخهسوارشدنش را مرور میکنیم، مشغول سرویس و تعمیر دوچرخهاش است، از تنظیم باد گرفته تا محکمکردن زنجیر و چککردن دندهها و.... اما زمانیکه این سطور پیش روی شما قرار میگیرد، سیدمحمد حاجیان همراه دوستانش رکابزنان از قم عازم مشهد شده است. این مسیر آغازگر دوچرخهسواری او بوده است.
خودش تعریف میکند: من خادم افتخاری بخش انتظامات حرم هستم. چهاردهسال قبل با تعدادی از خادمان بارگاه رضوی تصمیم گرفتیم با هم گروهی را تشکیل دهیم و هر سال دهه کرامت از حرم حضرت معصومه (س) تا حرم حضرترضا (ع) را رکاب بزنیم تا ارادت خود را اینطور نشان دهیم.
نام گروه دوچرخهسواری سیدمحمد حاجیان و دوستانش «ارادتمندان حضرترضا (ع)» است که سرپرستی آن برعهده هممحلهای ماست. سیدمحمد حاجیان میگوید: سفر ما از قم به مشهد با دعا و صلوات خاصه و... با رسم و رسوم خاصی انجام میشود که همه از ارادت به محضر امام هشتم سرچشمه میگیرد. معمولا هم در راه پرچم امامرضا (ع) را همراه داریم که حسابی جلب توجه میکند و در جاهایی که توقف میکنیم، حال و هوایی معنوی ایجاد میکند.
وقتی چهاردهسال پیش، حاجیان و گروهش تصمیم گرفتند مسیر قم تا مشهد را در دهه کرامت رکاب بزنند، روز میلاد حضرت معصومه (س)، اواخر شهریور بود و حالا اوایل اردیبهشت. این یعنی گروه دوچرخهسواری ارادتمندان حضرترضا (ع) در هر چهار فصل این مسیر معنوی را رکاب زدهاند.
او میگوید: در طول این سالها رکابزدن در برف و باران و یخبندان و گرما و طوفان را تجربه کردهایم، بهویژه وقتی زمستان بود و از گردنه آهوان در سمنان رد میشدیم، سرمای منفی ۱۰، ۱۵ درجه را هم به چشم دیدهایم، ولی هیچ سختیای باعث نمیشود تا سال آینده برای این سفر لحظهشماری نکنیم.
به گفته این خادم بارگاه منور رضوی، سفرهای آنها با دوچرخه بسیار کمهزینه است. او میگوید: خیلی وقتها مردم وقتی میفهمند خادم امامرضا (ع) هستیم، بهشکلهای مختلف ما را به حضور میپذیرند. مثلا همین امسال وقتی به روستای خورشیدکلا از توابع شهرستان گلوگاه رسیدیم، مردم بعد از ارادت به پرچم حرم مطهر رضوی، از ما پذیرایی کردند.
نام گروه دوچرخهسواری سیدمحمد حاجیان و دوستانش «ارادتمندان حضرترضا (ع)» است
وقتی از خورشیدکلا خارج شدیم، اهالی روستای بعدی هم جلو ما را گرفتند و لطفشان شامل حال ماشد. جالب اینکه اهالی هرروستا، اهالی روستای بعدی را از آمدن ما مطلع میکردند و همه در مسیر راه میآمدند و به زوار امامرضا (ع) ابراز محبت میکردند. این عشق مردم به ائمه (ع) است که هیچوقت از دل مردم ما خارج نمیشود.
چهاردهسال رکابزدن در مسیر حرم تا حرم، خاطرات متنوعی برای حاجمحمد داشته است. او تعریف میکند: چندسال پیش با دوچرخه در مسیر بودیم که حوالی تهران از ما دعوت کردند برویم برای افتتاح یک مسجد.
آنجا یک نفر متوجه شد که ما از مشهد میرویم، حالش عوض شد و گفت خیلی دوست دارد به مشهد بیاید، اما شرایطش را ندارد؛ خلاصه که با همسفرانمان همدل شدیم که خانواده این دلداده حضرترضا (ع) را که چهار نفر بودند، به مشهد بفرستیم و مقدمات زیارت آنها را مهیا کنیم. همانجا همه کارها هماهنگ شد و یک قدم خوب برای شادی دل این خانواده برداشته شد. خوشحالی و شعفی که در چهره اعضای این خانواده بود، همیشه در ذهنم مانده است.
هرچند دوچرخه سیدمحمد حاجیان همیشه کوک است و مهیای زدن به جاده، قبلاز هر سفر بینشهری یک تعمیرگاه میرود و سرویس میشود. اینطورکه حاجیان تعریف میکند، خیلی هم برای دوچرخه هزینه نکرده است. او میگوید: من دوچرخهسوار حرفهای نیستم که بخواهم چنددهمیلیون برای دوچرخه هزینه کنم. نه اینکه دوچرخه خوب و قیمتبالا بد باشد، به کار ما نمیآید.
او که برقکش ساختمان است و فنی، میگوید: دوچرخههای مورداستفاده ما در حدود ۱۵میلیون تومان قیمت دارد. با اینکه خودم همیشه به آن رسیدگی میکنم و میتوانم مشکلاتش را برطرف کنم، قبل سفرها هم میبرم و سرویسش میکنم تا در جاده نمانم.
آقاسید محمد که حدود چهاردهسال است رکاب میزند، حالا یکپا سفیر هوای پاک است برای شهر ما. او دختران کوچک خود را با دوچرخه انس داده است تا از این وسیله برای رفتوآمدشان و ورزش و سلامت استفاده کنند.
دوچرخهسواری را بهعنوان یک تفریح خوب به اعضای خانوادهام و بعضی از دوستانم معرفی میکنم
این شهروند خوشقریحه میگوید: دوچرخهسواری را بهعنوان یک تفریح خوب به اعضای خانوادهام و بعضی از دوستانم معرفی میکنم. البته معرفی خشکوخالی نه! این وسط چندتا خاطره و حالو هوای دوچرخهسواری را تعریف میکنم که خوششان بیاید و همراه شوند؛ معمولا هم تشویق میشوند که در حد یک بار امتحانکردن با ما همراه شوند.
سفر معنوی سیدمحمد حاجیان از قم تا مشهد، ۱۰روز طول میکشد. آنها دور روز قبل از میلاد حضرت معصومه (س) خودشان را به شهر قم میرسانند، دوچرخهها را هم با وانت برایشان میبرند. تا چهارسال پیش، از مسیر سمنان و شاهرود و کویر به مشهد میآمدند، اما چهارسالی است که مسیر حرکتشان را به سمت استانهای مازندران و گلستان کج کردهاند و از جاده شمال به مشهد میآیند.
وقتی بار دوم با حاجیان تماس میگیرم، روز ششم سفر را پشت سر میگذارد و در حوالی مینودشت درحال رکابزدن هستند. مثل همیشه پرانرژی و شاداب میگوید: جای شما خالی، الان دو روز است که زیر باران دوچرخهسواری میکنیم. باران از علیآباد شروع شد و همچنان ادامه دارد. هوا هم بهاری است و این موضوع لذت دوچرخهسواری در مسیر ولایت را صدچندان میکند.
* این گزارش چهارشنبه ۱۷ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۵ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.