علی می‌گوید: کلاس نهم که بودم در دوره «بی‌نهایت شو» آستان قدس شرکت کردم. این دوره به لحاظ معرفتی و سبک زندگی، من را متحول کرد و همه موفقیت‌هایم را نتیجه آن می‌دانم.
محله سرافرازان از سال ۷۹ بدلیل سکونت شمار زیادی از خانواده‌های ایثارگر و شاغلان در سپاه به نام شهرک آزادگان و جانبازان معروف شد. وجود مجتمع‌های مسکونی چند طبقه در این محله، تراکم جمعیت آن را افزایش داده است. در این محله، شش مسجد فعال مانند مسجد سیدالشهدا (ع)، مسجد موسی بن جعفر (ع)، مسجد حمزه سیدالشهدا (ع) و ... وجود دارد.
علی آزادنیا از نسل هنرمندانی است که اوایل انقلاب با پست رسمی «بازیگر تئاتر» به استخدام اداره فرهنگ و هنر درآمدند. او با وجود بازنشستگی، هنوز از تئاتر دل نکنده، کلاس‌های بازیگری و کارگردانی‌اش را خودش اداره می‌کند.
بسیاری از همسایه‌های خیابان دلاوران۱۳ یکدیگر را می‌شناسند و احوالپرس هم هستند. نزدیک‌بودن آنها به مسجد سیدالشهدا (ع) باعث شده که خیلی وقت‌ها آنجا دور هم جمع شوند و برنامه‌های مختلف بریزند.
محسن موسوی‌زاده مانند دوران بچگی‌اش به دنبال این است که چندتکه کاغذ را بدون برش به شکل‌های مختلفی درآورد. برایش فرقی ندارد که این تکه‌کاغذ، پروانه، ماشین کوچک بازی یا هر چیز دیگری باشد.
کوچه دلاوران ۷ در محله سرافرازان به نام شهیدحق‌شناس مزین شده است. این معبر تا سال ۱۳۷۰ جزو محدوده شهری نبود و پس از آن به‌تدریج وارد بافت شهر شده است.
این کوچه به‌خاطر هم‌جواری با بوستان وفا، حال‌وهوای خوبی دارد.
در دل سرافرازان، بوستان وفا به نقطه‌ای داغ و هیجان‌انگیز برای کنارهم‌بودن خانواده‌ها تبدیل شده است. اینجا، جایی است که شور و هیجان فوتبال با خنده‌های دوستان و همسایه‌ها درهم‌می‌آمیزد و حال و هوای محله را گرم‌تر می‌کند.
پدر متین می‌گوید: برای همه‌مان ثابت شد که یک خانواده ارتشی هم می‌تواند رتبه تک‌رقمی داشته باشد، بدون آنکه خرج‌های میلیاردی برای انواع مؤسسات بدهد. بعضی‌ها می‌گفتند ما بیشتر از خودت خوشحال شدیم.