قدیمیترین نامی که تاکنون در اسناد برای این گذر شناسایی شده مشیر است؛ مشیر بر‌اساس اسناد موجود مخفف نام طبیبی به اسم مشیرالدوله بوده که در دهه‌های ابتدایی قرن ۱۴ در این کوچه سکونت داشته است.
پس از نوغان و سراب، سرشور از قدیمیترین محلات مشهد است که پیش از سال ۱۳۰۰خورشیدی به بافت شهری پیوسته است. بیشتر ساکنان محله سرشور از گذشته تا کنون شغل بازاری داشتند. این محله پس از سراب، اعیان‌نشین‌ترین محله‌شهر بوده است. راسته بازار اصلی مشهد از این محله شروع و به محله‌نوغان ختم می‌شده است.
کوچه شهید نباتی مقدم بیش از۱۵۰سال سابقه دارد و در این سال‌ها نام‌های مختلفی را تجربه کرده است. در این میان قدیمیترین نام، کوچه «تکیه پلاسی‌ها» و به‌طور خلاصه کوچه پلاسی‌هاست.
حسینیه بیت‌الجواد(ع) محلی برای اسکان زائران نوجوان و جوان است. مهدی اسلام‌زاده می‌گوید: سال۹۳ تعدادی از خیران به بانی پیشنهاد کردند با خرید زمینی در محدوده حرم‌رضوی، مکانی برای اسکان زائران بسازد.
کوچه ذوالفقار منشعب از کوچه سرشور یا فرعی شماره۲ خیابان اندرزگوی مشهد، یکی از کوچه‌های پیچ‌در‌پیچ است که انسان از تغییر جهت‌های بسیار آن متعجب می‌شود.
مسجد سهله محله سرشور به «نظریافته» معروف است درتاریخ ۹۲۷ هجری‌قمری توسط بی‌بی سیده‌رقیه‌خاتون فرزند شاه‌کریم بنا گردید. اینکه چرا مسجد به «نظریافته» تغییر نام داده است، شاید به‌دلیل اعتقادات مردم باشد.
علی قانع خیاط استاد می‌گوید مردان روزگاران دور، نوعی کلاه بلند بر سر می‌گذاشتند و عمامه سیاهی دور آن می‌بستند و طیلسانی هم روی سر و عمامه می‌انداختند که ادامه آن، تا روی شانه‌ها را می‌گرفت.
اندکی پس از ایجاد مسجد منبرگلی در اواخر دوران قاجاریه، ابتدا خود این بنای مذهبی به دلیل منبر خاصی که برخی ماه‌های سال در کنار آن ایجاد می‌شد، به مسجد منبرگلی مشهور شد. در ادامه هم کوچه مسجد به همین نام شناخته شد.