مردی به‌نام خواجه روشنایی که باخدا، مردم‌دار و اهل ادب بود. سلوک خاصی داشت و بیش از آنکه شبیه کاسب‌ها باشد، به اهل عرفان شبیه بود. او حسینیه و مسجدی را در اختیار بابامسجدی گذاشته بود.
پس از نوغان و سراب، سرشور از قدیمیترین محلات مشهد است که پیش از سال ۱۳۰۰خورشیدی به بافت شهری پیوسته است. بیشتر ساکنان محله سرشور از گذشته تا کنون شغل بازاری داشتند. این محله پس از سراب، اعیان‌نشین‌ترین محله‌شهر بوده است. راسته بازار اصلی مشهد از این محله شروع و به محله‌نوغان ختم می‌شده است.
شاید بهترین معرفی برای این مسجد همانی باشد که آیت‌الله خامنه‌ای در خاطراتشان می‌گویند: اولین بار امام جماعت مسجدی بودم به نام امام حسن مجتبی (ع). نزدیک منزلمان بود و در خیابان نسبتا خلوت
کوچه چهل پایه روزگاری به‌عنوان میانبر چهارباغ به بازار سرشور، رونق داشت، اما این روز‌ها بدون سکنه دائمی است.
موسی عمرانی می‌گوید: در قدیم که مشهدالرضا (ع) در چند محله و خیابان خلاصه می‌شد، زائران و مجاوران از مسیر بازار سرشور برای زیارت به حرم مطهر مشرف می‌شدند.
کوچه سرشور ۵ به‌دلیل قرارداشتن خانه دکتر‌شیخ در ابتدای این معبر برای بسیاری از مشهدی‌ها به‌ویژه قدیمی‌ها آشناست.
حسینیه مرحوم آیت‌الله سیدجوادخامنه‌ای در خیابان شهید اندرزگوی ۱۴ همان منزل قدیمی آیت‌الله سیدجواد خامنه‌ای است که کوچک، اما باصفاست.
در کوچه پس کوچه‌های سرشور سر صحبت را با قدیمی‌ها باز می‌کنم، بیشتر افرادی که این عالم بزرگ را درک کرده اند، دیگر در میانمان نیستند و به دیار باقی شتافته اند.