از روز‌های نخست ساخت خانه گلپرور خبری نداریم و نمی‌توانیم به تاریخ دقیق آن دست پیدا کنیم، اما شواهد موجود نشان می‌دهد که در اوایل دوره پهلوی اول و به سبک معماری تهران ساخته شده است.
پس از نوغان و سراب، سرشور از قدیمیترین محلات مشهد است که پیش از سال ۱۳۰۰خورشیدی به بافت شهری پیوسته است. بیشتر ساکنان محله سرشور از گذشته تا کنون شغل بازاری داشتند. این محله پس از سراب، اعیان‌نشین‌ترین محله‌شهر بوده است. راسته بازار اصلی مشهد از این محله شروع و به محله‌نوغان ختم می‌شده است.
سال‌های عمر این کوچه به تازگی در محدوده سه‌رقمی‌شدن قرار گرفته است و تعداد نام‌هایی که در این دوران بدان شناخته شده، درخورتأمل است. این کوچه به نام حاج ابراهیم چاووش خوانده می‌شده است.
محمدعلی مسئله‌گو ساکن محله سرشور متولد سال۱۳۰۱، مدت ۶۰ سال امام جماعت مسجد سهله بوده، پدرش هم از عالمان زمان قدیم بود و همین سبب شده بود تا نام فامیل آنها «مسئله‌گو» باشد.
مسجد «جفایی» یکی از مساجد قدیمی مشهد در محله سرشور است که به‌نقل از هیئت‌امنای مسجد، قدمتی بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال دارد و در گذر سال‌ها ساکنان محله خاطرات بسیار با مسجد دارند.
پس از ۲ سال و چند ماه پیگیری، بسیاری از نامهای قدیمی کوچه‌های محله سرشور ، احیا شدند. این فرایند حدود دو سال و چهار ماه طول کشید.
محله سرشور در گذشته به واسطه سکونت بازاری‌ها در آن، شهری‌ترین محله مشهد محسوب می‌شده به این معنا که شغل‌های روستایی در آن کمتر بوده است.
بدیع‌الزمان فروزان‌فر نامهای به اداره تعلیمات ولایات در تاریخ ۱۵ شهریورماه سال۱۳۱۴خورشیدی با این مضمون می‌نویسد: «اینک بیتی چند شکسته‌بسته در تاریخ دبیرستان فردوسی به نظم آورد و در ضمیمه تقدیم داشت.»