محله سرشور در گذشته به واسطه سکونت بازاری‌ها در آن، شهری‌ترین محله مشهد محسوب می‌شده به این معنا که شغل‌های روستایی در آن کمتر بوده است.
پس از نوغان و سراب، سرشور از قدیمیترین محلات مشهد است که پیش از سال ۱۳۰۰خورشیدی به بافت شهری پیوسته است. بیشتر ساکنان محله سرشور از گذشته تا کنون شغل بازاری داشتند. این محله پس از سراب، اعیان‌نشین‌ترین محله‌شهر بوده است. راسته بازار اصلی مشهد از این محله شروع و به محله‌نوغان ختم می‌شده است.
بدیع‌الزمان فروزان‌فر نامه‌ای به اداره تعلیمات ولایات در تاریخ ۱۵ شهریورماه سال۱۳۱۴خورشیدی با این مضمون می‌نویسد: «اینک بیتی چند شکسته‌بسته در تاریخ دبیرستان فردوسی به نظم آورد و در ضمیمه تقدیم داشت.»
بسیاری از مردم به‌دلیل وجود مسجد و حسینیه خواجه‌روشنایی در ابتدای کوچه آخوندخراسانی ۸، آن را با نام خواجه‌روشنایی هم می‌شناسند.
برخی کوچه‌های قدیمی اطراف حرم با‌وجود ساخت‌وسازی که در آنها صورت گرفته است، هویت قدیمی خود را حفظ کرده‌اند؛ درست مانند سرشور ۱۵ که روزگاری نام «خمسه» را یدک می‌کشید.
گروه «پایان کارتن‌خوابی»با هدف ترک معتادان، هر هفته شنبه‌ها در خانه شاملو غذا می‌پزند و بین کارتن‌خواب‌ها توزیع می‌کنند.
یکی از ساکنان محله سرشور از ماجرای دعای خیر دیگران در زندگی‌اش می‌گوید: تأثیر دعای خیری را که از ته دل در حق آدم می‌شود، نباید دست‌کم گرفت.
در کوچه آیت‌الله خامنه‌ای، نبش سه‌راهی اول، آب‌انباری قدیمی وجود داشته که اکنون اثری از آن به چشم نمی‌خورد. در‌کنار این آب‌انبار، آبخوری قدیمی با طرحی شبیه به محراب که تداعی‌کننده سقاخانه‌های سنتی ایران است.