یکی از ساکنان محله سرشور از ماجرای دعای خیر دیگران در زندگیاش میگوید: تأثیر دعای خیری را که از ته دل در حق آدم میشود، نباید دستکم گرفت.
پس از نوغان و سراب، سرشور از قدیمیترین محلات مشهد است که پیش از سال ۱۳۰۰خورشیدی به بافت شهری پیوسته است. بیشتر ساکنان محله سرشور از گذشته تا کنون شغل بازاری داشتند. این محله پس از سراب، اعیاننشینترین محلهشهر بوده است. راسته بازار اصلی مشهد از این محله شروع و به محلهنوغان ختم میشده است.

در کوچه آیتالله خامنهای، نبش سهراهی اول، آبانباری قدیمی وجود داشته که اکنون اثری از آن به چشم نمیخورد. درکنار این آبانبار، آبخوری قدیمی با طرحی شبیه به محراب که تداعیکننده سقاخانههای سنتی ایران است.
مسجد و حسینیه تربتیها که از سال ۱۳۵۲ تاسیس شده، مرکز عبادت و نیکوکاری یکی از بازارهای مهم مشهد است.
برومند، محمدزاده، جلائیان و فردوسیپرست، چهار دانشآموز سال سومی دبیرستان محمودیه ۶ هستند که ترجیح میدهند در تعطیلات تابستان به اردوهای جهادی بروند و در راستای محرومیتزدایی روستاها گام بردارند.
خیابان آخوندخراسانی در سال ۱۳۲۰ احداث شده و تا سال ۱۳۴۶ آسفالتنشده باقی مانده بود.
روایت حاج محمد اسماعیلزاده، حلبیساز قدیمی مشهد از «حیطه کربعلی» که این روزها با نام کوچه آخوند خراسانی ۱۲ تابلو خورده است.
محسن پیکان از خاطرات آخرین لحظات بر بالین پدرش میگوید: آن شب دست در دست پدر به او خیره شدم. در آن لحظات فکر میکردم دنیایی حرف با او دارم و برخی از آنها را آهسته برایش تعریف میکردم.