عصمت کریمویی، مادر شهید حسین مصلایی است. آخرین بار و لحظه خداحافظی وقتی به قد و بالای پسرش نگاه کرد، قلبش لرزید و احساس کرد در این رفتن برگشتی وجود ندارد.
محله احمدآباد که از محلات برخوردار مشهد محسوب می‌شود، در اوایل سده چهارده خورشیدی به حاج‌رضا رئیس‌التجار، فرزند حاج‌ابوالقاسم (ملک‌التجار خراسان)، تعلق داشت و او آن را به‌نام فرزند خود حاج‌احمدآقا به ثبت رساند. مزرعه احمدآباد قلعه‌ای برای کشاورزان داشت که به «قلعه دراز» مشهور بود و بین طالقانی تا سه‌راه راهنمایی گسترده بود.
ماجرای همکاری امین رضایی و امیرحسین یزدانی از کلاس شیمی و علاقه شخصی‌شان شروع شد. نتیجه پشتکار این دو دانش‌آموز پس‌از دو سال آزمون و خطا، نوشتن مقاله‌ای بود که جزو ۴۰ رتبه برتر شد.
«سفیران هدایت» یکی از فرصت‌های زندگی کیخائی بود، درست همان سالی که در مقطع ارشد رشته نرم‌افزار قبول شد. دو‌راهی سختی بود و علیرضا طلبگی را انتخاب کرد و حالا پس‌از یازده‌سال در نقطه‌ای که دلش می‌خواسته ایستاده است.
بولوار ابوذر غفاری یادآور خاطرات بسیاری برای سیدمحسن موسوی‌زاده‌جزایری است که از بدو تولد تا زمان ازدواجش را در آنجا گذرانده است. هنوز هم گاهی برای مرور خاطراتش، سری به محله می‌زند.
کمتر از یک قرن قبل، احمدآباد مزرعه‌ای در حاشیه شهر و بر کرانه راه شوسه منتهی به وکیل‌آباد بود. از اسناد چنین برمی‌آید که مزرعه احمدآباد به خاندان ملک‌التجار خراسان تعلق داشته است.
محمدرضا قلندرشریف می‌گوید: منطقه یک، منطقه‌ای اصیل و قدیمی در مرکز شهر است که سروکار بیشتر مردم به آن می‌افتد. با‌توجه‌به اینکه همه نقاط این محدوده ساخت‌وساز شده است، امکان توسعه برخی امکانات در این منطقه وجود ندارد.
مسعود سنجر در طول ۲۶ سال کاری، از هیچ سندی بدون بررسی و دقت در قدمت خانه، موقوفه یا ملکی و آستانه بودن و ... نگذشته است و بدین‌ترتیب حالا اطلاعات خوبی از تاریخ و هویت محلات مشهد دارد.