علی و مهدی علیدوست دو برادر کاراته‌کار هستند که هرروز ظهر بعد‌از باشگاه سری به مسجد محله یعنی مسجدالنبی(ص) در خیابان محتشمی می‌زنند و هر‌کاری از دستشان برآید، انجام می‌دهند.
محله احمدآباد که از محلات برخوردار مشهد محسوب می‌شود، در اوایل سده چهارده خورشیدی به حاج‌رضا رئیس‌التجار، فرزند حاج‌ابوالقاسم (ملک‌التجار خراسان)، تعلق داشت و او آن را به‌نام فرزند خود حاج‌احمدآقا به ثبت رساند. مزرعه احمدآباد قلعه‌ای برای کشاورزان داشت که به «قلعه دراز» مشهور بود و بین طالقانی تا سه‌راه راهنمایی گسترده بود.
خیابان محتشمی در محله احمدآباد از معابر پرتردد است که وجود مطب پزشکان در آن ترافیک بسیاری ایجاد کرده است. ازطرفی، این خیابان، نقطه اتصال خیابان عارف یک به کوهسنگی است، تردد بسیار در آن صورت می‌گیرد.
زمانی‌که احمدآباد در دل شهر می‌افتد و کارخانه سرم‌سازی در آن احداث می‌شود، کوچه‌ای بین کارخانه و هتل قرار می‌گیرد که بعد‌ها به نام بابک شناخته می‌شود.
سید‌عبدالرحیم و عادله، پدر و مادر شهید سید‌مهدی نعمتی هر سال در روز عید غدیر سر صبح بر سر مزارش در بهشت‌رضا (ع) حاضر می‌شوند و مزارش را گل‌باران می‌کنند.
هادی ایزی، هنرمند ما در محله احمدآباد که یکی از سرگرمی‌های دوره راهنمایی و دبستانش خاک‌بازی بوده، هنوز هم عاشقانه به گل نقش می‌دهد.
دکتر مرضیه داوودپور، پزشکی داستان‌نویس با روحیه‌ای لطیف است؛ پزشکی ساکن محله احمدآباد و نویسنده‌ای که با قلم خود، مخاطبانش را به حال‌وهوای مشهد قدیم با تمام رسم و رسومش می‌برد.
علی یک روز از من خواست به‌جای یکی از مهندس‌ها به نیروگاه بروم تا کار‌ها عقب نماند.آن شب، گذراندن شش‌ماه دوره پیشرفته برق در کشور اتریش با هزینه کشور آلمان با حقوق و مزایای خوب به من پیشنهاد شد.