منطقه ثامن

منطقه ثامن

قلب شهر مشهد

فلسفه وجودی شکل‌گیری منطقه ثامن، بارگاه منور رضوی است. شوق زیارت حضرت رضا (ع) است که در طول سال چندین میلیون زائران ایرانی و خارجی را به منطقه ثامن می‌کشاند. کسب‌وکارهایی، چون واحد‌های اقامتی، رستوران‌ها، فروشگاه‌های سوغات و... در پاسخ به نیاز‌های زائران در این منطقه شکل گرفته است. ۷۰ درصد خانه‌های تاریخی مشهد همچون: خانه داروغه، توکلی، کوزه‌کنانی، پریشانی، اکبرزاده و... در این منطقه قرار دارد و برخی از آن‌ها در گذر زمان و با طرح‌های نوسازی از بین رفته‌اند و برخی دیگر مرمت شده یا در دست احیا هستند.  بسیاری از ساکنان این منطقه در گذر سال‌ها و به‌دلیل تغییرات به‌وجودآمده، به مناطق شهری دیگر کوچ کرد‌ه‌اند؛ به همین دلیل این روز‌ها بخش تجاری بسیاری از پلاک‌های این منطقه را به خود اختصاص داده است. یکی از مسائلی که در منطقه ثامن مشهود است، ترافیک سنگین خودرو‌ها در بیشتر ساعت روز بوده که به مشکلی بزرگ برای ساکنان تبدیل شده است. شهرداری منطقه ثامن سال ۱۳۷۸ شکل گرفته و در مساحت ۳۶۶ هکتاری آن  (با احتساب حرم مطهر رضوی)  ۱۴ هزار نفر زندگی می‌کنند.

رد تکیه داروغه در هزارتوی اوقاف گم شده است
رضا صادقی می‌گوید: بسیاری از حسینیه‌های مشهد، دستخوش تغییر و معاصرسازی شده‌اند. اما این تکیه با اینکه ۱۵۰ سال قدمت دارد، ساختار اصلی‌اش حفظ شده است که آن را بسیار خاص می‌کند.
۲۰ میلیون عکس امام(ره) از اینجا دست مردم رسید
عباسعلی محمدی، خادم قدیمی مسجد کرامت سند زنده روزهای انقلابی کوچه کرامت است.
کله‌پزی در منطقه ثامن جواب می‌دهد!
با وجود اینکه کله پاچه در برخی رده‌بندی‌های اینترنتی، رتبه چهارمین غذای چندش‌آور دنیا را به خود اختصاص داده است، میان مردم منطقه ثامن بازار خوبی دارد.
تاریخ کوچه رضوان ۱۱ با دوره افشاری گره خورده است
کوچه موسوم به «مسجد کردها» حدفاصل محلات قدیمی پاچنار، ته‌پل‌محله و نوغان است که در دوران افشار برای سکونت کرد‌های همراه نادر در این محدوده ایجاد شده است.
دریچه‌ای به شغل در و پنجره‌سازی
علی‌اصغر فرجی می‌گوید: در‌وپنجره‌سازی از آن شغل‌هاست که ضایعات فراوانی نیز به همراه دارد؛ ضایعاتی که هر کاسبی با فروش آن‌ها می‌تواند بخشی از هزینه‌هایش را جبران کند.
شهید حسین شیروان‌اول از چهارونیم‌سالگی به مدرسه رفت
زهرا دهقانی فیروزآبادی تعریف می‌کند: فاطمه دختر بزرگم وقتی به مدرسه رفت حسین که آن زمان چهارسال‌و نیم داشت اصرار کرد همراه خواهرش به مدرسه برود. می‌گفت: اگر من را به مدرسه نفرستی، خودم را آتش می‌زنم!
رضوان ۱۳ روزگاری محل آمدوشد بزرگان بود
کوچه شهید تشکری (بیداربخت سابق) یکی از کوچه‌های قدیمی شهر است که زندگی در آن، آخرین نفس‌های خود را می‌کشد.