با دست‌های زمخت مهربانش آجر‌های کهنه را می‌شمارد، آجر‌ها به شماره پنجاه که می‌رسد، پیرزن به پیرمرد سالخورده‌ای که با یک تسبیح بلند روبه‌رویش ایستاده با لهجه شیرینی می‌گوید: «بابای مرضی، یه دنه تسبیح بنداز!»
منطقه ۱۲
هم‌نشینی محدوده تاریخی و مدرن در یک منطقه
منطقه ۱۲ از دو محدوده متصل و منفصل شهری تشکیل شده است. ساختمان‌سازی در ناحیه متصل این منطقه در ۲۰سال گذشته با سرعت زیادی پیش رفته و این موضوع باعث شده است این محدوده با خیابان‌کشی‌های استاندارد شهری، خانه‌های نوساز و... به‌عنوان یک منطقه نوین شهری شناخته شود. بافت تاریخی منطقه ۱۲ در ناحیه منفصل توس قرار دارد که قدمت برخی بنا‌های آن در اطراف شهر تاریخی طابران توس به هزار سال می‌رسد. ظرفیت‌های گردشگری و تاریخی سهم ویژه‌ای در رونق اقتصادی این منطقه دارند که از آن جمله می‌توان به آرامگاه فردوسی، بقعه هارونیه، ارگ توس، بوستان مینیاتوری، نمایشگاه بین‌المللی و... اشاره کرد. محله وکیل‌آباد از محلات قدیمی محدوده متصل شهری است که بسیاری از کارگران قدیمی حاج حسین‌آقا ملک هنوز در آن سکونت دارند. زمین‌های رها شده در بخش متصل شهری و نبود طرح تفصیلی و ساخت و ساز غیرمجاز در محدوده منفصل توس و محله وکیل آباد از مشکلات این منطقه است. شهرداری منطقه ۱۲ سال ۱۳۸۳ شکل گرفت و تا سال ۱۳۹۲ به صورت نیمه‌خصوصی با مشارکت شرکت آبادانی و مسکن الهیه اداره می‌شد. بعد از آن به طور کامل به شهرداری مشهد واگذار شد. در مساحت ۶۵۰۲ هکتاری این منطقه ۱۰۵ هزار نفر زندگی می‌کنند.
مریم جهانگشته، نویسنده محله‌مان مادر دو فرزند نوجوان است، کتاب‌های «انعکاس»، «نیایش سرخ»، «حجاب فاطمی»، «پابوسی»، «سهم کبوترها» و «تو هم با من بخوان» از جمله آثار اوست.
دخترم دو ساله بود که به دلم افتاد برای اجابت خواسته‌ای ۴۰روز به زیارت حرم بروم و در همان روز‌ها با دختری آشنا شدم که او نیز مرا با دوره‌های قرآنی که در حرم برگزار می‌شد آشنا کرد.
حمید صداقت روز‌های ناامیدی روی تخت بیمارستان تا رسیدن به اردوی تیم ملی بسکتبال با ویلچر و کسب مقام سوم مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه را تجربه کرده است. او می‌خواست به تیم ملی راه یابد؛ اما چرخ روزگار روی چرخ‌های ویلچر نشاندش و اکنون بازیکن تیم بسکتبال با ویلچر آسایشگاه شهیدفیاض‌بخش در لیگ برتر است.
ابوالفضل محمدی می‌گوید: در اولین مسابقه که توانستم نفر دوم شوم، استرس زیادی داشتم. مبارزه اول برایم خیلی سخت بود و تا پایان مسابقه، این استرس همراهم بود، ولی حالا با آرامش وارد میدان می‌شوم.
سید‌حسن رضوی تعریف می‌کند: زمانی‌که توت‌ها می‌رسید، هر صحرا مشغول تکاندن درختانش می‌شد. توت، مصرف غذایی داشت و حتی اهالی با نان و توت روزه می‌گرفتند. نان هم با آرد جو تهیه می‌شد، نه گندم. اینجا زن و مرد کنار هم کار می‌کردند و کسی بیکار نبود.
یادم می‌آید وقتی کودک بودم، اسم محمد‌علی کاسیوس کِلی را زیاد می‌شنیدم. از شما چه پنهان گاهی هم خودم را جای او تصور می‌کردم و به در و دیوار مشت می‌زدم!