اصغر روشنی در روزگاری که کسی حاضر نبود در انتهای امیریه زندگی کند، خانوادهاش را قانع کرد تا برای سکونت در این نقطه از شهر با او همراه شوند. میگوید: در آن زمان، نبود انشعابات آبوبرق، کار ما را هم سخت میکرد.
محله امیریه که شامل بخش ابتدایی بولوار امیریه و دو بولوار تقویه و عصمتیه است، نسبت به بخش انتهایی بولوار امیریه، دیرتر پاگرفت و هنوز هم درصد کمتری از این محله مسکونی شده است.بیشترین کاربری این محله صنعتی و آموزشی است و تنها ۷ درصد محله به بخش مسکونی اختصاص دارد و به همیندلیل تراکم جمعیت در آن بسیار پایینتر از میانگین دیگر محلات منطقه ۱۲ است.
بناشدن مسجد الزهرا (س) را حافظه تاریخی اهالی محله امیریه به یاد دارد؛ از زمانی که چند تکه فرش، محل عبادت عدهای میشد تا روزهایی که اهالی دست به دست هم دادند تا در همان فضای ساده، یک مسجد زیبا بنا کنند.
مهمترین تصویری که میتوان از کاظمیه ۱۵ ارائه کرد، ساختوسازهای پرشمار مسکونی و خدماتی در این مسیر است، ساختوسازهایی که نشان میدهد این مسیر هنوز هم در مسیر آبادی است.
ثریا مهدوی میگوید: شنیدیم که این زوج قرار است به چند مجموعه خیریه مراجعه کنند؛ همراه بقیه خانمها دور هم جمع شدیم و با خودمان عهد کردیم که این مشکل را در همین محله حل کنیم.
محمد حسینپناه میگوید: خاطرات من در امیریه پیش از سکونت در اینجا آغاز میشود.بیستسال پیش استخدام دانشگاه آزاد شدم و برای کمکاستادی به کارگاه مکانیک دانشگاه آزاد در علویه میآمدم.
مهدی مهدیزادگان میگوید: از سال ۸۰ بهطور حرفهای شعر گفتن را آغاز کردم و علاوهبر شعر در موسیقی و تئاتر هم فعالیت دارم. به نظر من شعر سادهترین نوع بیان تمام احساسات و بهترین ابزار برای به فکر واداشتن مردم است.
در امیریه ۶ هیاهویی بهپاست و زندگی جریان دارد. اهالی معابر خودشان را به این نقطه میرسانند تا از بازارمحله خرید کنند. بوستان محلی هم پرتردد است. این معبر در انتها به خیابان اقدسیه متصل میشود.