حاج محمدجعفرخان خاکساری، یکی از ۹واقف بزرگ خراسان است. او که صاحب یک‌چهارم اراضی امامیه بوده، به خاطر اعتقادات مذهبی‌اش، ثلث اموالش را وقف روضه سیدالشهدا (ع) می‌کند.
بیشتر اراضی محله امیریه که شامل بخش ابتدایی بولوار امیریه و دو بولوار تقویه و عصمتیه است، صنعتی و آموزشی است و تنها ۷ درصد محله به بخش مسکونی اختصاص دارد و به همین‌دلیل تراکم جمعیت در آن بسیار پایین‌تر از میانگین دیگر محلات منطقه ۱۲ است. نام این محله نیز وام گرفته از محلات تهران است.
احمد شرفخانی تعریف می‌کند: سر خیابان منتظر تاکسی ایستادم. مسیر را می‌گفتم و پول را نشانشان می‌دادم، اما ماشینی با این پول کم توقف نمی‌کرد.
حدود سه هزار نفری می‌شدیم که ما را ۹روز در سوله‌های تنگ و تاریک بعقوبه بدون آب و غذا رها کردند. در این ۹روز حتی یک لحظه هم در‌ها را باز نکردند و تنها راه تهویه هوا پنجره کوچکی بود که در بالای سوله قرار داشت.
وقتی آذر ظریف‌محبی برای اولین‌بار وارد خانه همسر می‌شود، فرشی دست‌باف پیش پایش پهن می‌کنند. طرح و نقش این فرش که هنر دست مادرشوهر است او را علاقه‌مند به هنر قالیبافی می‌کند.
غلامحسین فروتن ساکن محله امیریه است. او که از نبود مسجد و پخش نشدن صدای اذان در محله امیریه رنج می‌برد، طبقه همکف خانه اش را به نمازخانه‌ای برای اهالی بدل کرده است.
سالن بحران شهیدحسین آراسته با کاربری ورزشی مورد استقبال ورزشکاران به ویژه دانش‌‌آموزان محله است.
مهدی برهانی، نوجوان محله امیریه ، دانش‌آموز سال دهم رشته علوم انسانی است و درکنار ورزش و درس، یکی از نوجوانان فعال در پایگاه بسیج شهدای غواص و مسجد فاطمه‌الزهرا (س) در عصمتیه است.