قدیمیترین نامی که تاکنون در اسناد برای این گذر شناسایی شده مشیر است؛ مشیر براساس اسناد موجود مخفف نام طبیبی به اسم مشیرالدوله بوده که در دهههای ابتدایی قرن ۱۴ در این کوچه سکونت داشته است.
بسیاری از ارادتمندان حضرت آنچه را به نظرشان دارای شأن و ارزش میآمد به مضجع شریف آن امام تقدیم میکردند تا بر آن نصب شود. بعضی از آنها مانند ترنجها، قبههای چهارگوشه ضریح و... همیشگی بودهاند.
دختر خان ده پایین که دل در گرو حاج علی اصغر عبدالجوادی نودهی، خانزاده ده بالا داشت، عاقبت دل به دریا زد و شبانه ترک دیار کرد که ترک یار نکرده باشد. از سبزوار آمد و آمد و آمد تا رسید به مشهد.
کوچه ذوالفقار منشعب از کوچه سرشور یا فرعی شماره۲ خیابان اندرزگوی مشهد، یکی از کوچههای پیچدرپیچ است که انسان از تغییر جهتهای بسیار آن متعجب میشود.
نمیتوان بهطور دقیق گفت که از چه زمانی کشیک در فضای حرم شکل گرفت، اما اسناد برجایمانده از دوران صفویه نشان میدهد که تقریبا از سال۱۰۱۰ قمری، تشکیلات کشیکی برقرار بوده است.
برابر اسناد برجایمانده تاریخی، دارالشفای حضرتی مکانهای مختلفی را در مشهد تجربه کرده و هربار در زمانهای بنا به دلایلی جابهجا شده است تا اینکه در سال 59 ساختمان فعلی آن در بست پایینخیابان افتتاح شد.
مزرعه گلختمی یا با املای قدیمیاش، «گلخطمی»، یکی از شناختهشدهترین مزارع بیرون باروی شرقی مشهد بود که در سال۱۳۴۰ خورشیدی رسما به قسمتی از شهر تبدیل شد و اراضی آن گستردگی زیادی داشت.