سالار در دوره نخست می‌کوشید تا شرایط مشهد را دستخوش تغییر نکند. شواهد میدانی نشان می‌دهند که بازسازی و توسعه حرم‌رضوی رونق خوبی داشت و مردم نیز، باوجود همه مشکلات، وضعیت عادی داشتند.
یکی از مستشاران بلژیکی که برای اداره امور پستی ایالت خراسان راهی مشهد شده بود، در این شهر دست به اقدامی خارج از حدود وظایفش زد که تبعات سنگینی برایش به‌دنبال داشت.
نامیدن کوچه به نام کربلا به‌دلیل تجمع کاروان‌سالار‌های کربلاست و در سال‌های قبل از سده ۱۴ هجری که زائران کاروانی و با استفاده از شتر و اسب و قاطر عازم کربلا می‌شده‌اند، این کوچه محلی بوده است برای آغاز سفر زیارتی.
این تصویر بسیار مهم و جذاب از صحن عتیق حرم‌رضوی بوده؛ منحصر‌به‌فرد و پر از شواهد تاریخی ناب و متعدد است. اهمیت محتوای این تصویر همین بس که به احتمال زیاد، قدیمی‌‍‌ترین تصویری است که کبوتران حرم در آن ثبت شده‌اند.
ناصرالدین‌شاه قاجار، در مجموع، سه بار به مشهد سفر کرد و برای بار سوم، سفرنامه مفصلی نوشت. برای بهبود اوضاع فرمان‌هایی صادر کرد و دستور‌های سفر قبل را نیز با دقتی فراوان ارزیابی و از اجرای آنها مطمئن می‌شد.
اسناد می‌گویند که وضع مساعد پرورش گوسفند در خراسان و روابط نزدیک با افغانستان سبب شد کارگران ایرانی این هنر را از مهاجران افغان بیاموزند و به‌این‌صورت خراسان به یکی از مراکز مهم پوستین‌دوزی تبدیل شود.
با اتکا به دو شاهد می‌توان بیان داشت که آب خیابان در سال‌های بعد از دوره صفویه از جمله در دوره افشاریه و حتی در زمان اوج زمامداری نادرشاه، دست‌کم پس از ورود به صحن عتیق دیگر کیفیت مناسبی نداشت.