امروزه فقط یکی از آن سقاخانه‌های قدیمی، یعنی سقاخانه مشهور به «اسماعیل‌طلایی» باقی مانده است، اما دست‌کم تا اواخر دوره قاجار ، حرم رضوی سقاخانه‌های متعددی داشته است.
محله دروی یادگار مزرعه درآبد است. از این مزرعه در وقف‌نامه میرزا ابراهیم رضوی در اوایل قرن دوازدهم و همچنین وقف‌نامه خزانه‌دار‌ها (آمنه جواهری) در اواخر دوره قاجار نام برده شده است.
خانه تاریخی داروغه در محله پایین‌خیابان، راسته حوض مسگران، راسته بهادر‌خان یا شهید سالاری‌مقدم، کوچه یوسف‌خان واقع شده است.
خانه تاریخی آل سیدان- معروف به سیدان- به دلیل پرشدن چاه‌های جذبی‌اش در بارندگی‌های پاییز و گودبرداری غیر اصولی پروژه پشت خانه فروریخت.
در طول زمان، نام‌هایی، چون کوچه میرزاابراهیم، شهیدیگانه، مدرسه جعفریه، خطیب و سرانجام ابوالقاسم مصدق‌اکرم را به خود گرفته است، اما بیشتر به نام میرعلم‌خان شناخته می‌شود.
کوچه آیت‌الله شیرازی ۹ که قدیمی‌ها آن را با نام «آب‌میرزا» می‌شناسند به‌دلیل سکونت افرادی برجسته در طول زمان، دارای اهمیتی ویژه در تاریخ شهر و حتی کشور است.
مرحوم کوزه‌کنانی که یکی از تاجران بزرگ مشهدی در اواخر قاجاریه به‌شمار می‌رفته، این خانه را در سال۱۲۷۰ هجری‌شمسی بنا کرده است.