چمدان‌های چشم به‌راه در مغازه محسن آقا 
اولین بانی برگزاری روضه در محله اسماعیل‌آباد که بود؟ 
آرزوهای دختران موفق مهرآباد
طهورا صداقت‌منش معتقد است: دختران باید برای زندگی‌شان هدف داشته باشند. با اینکه امکانات و شرایط برایشان کمتر از پسران است، باید تلاش کنند.
در فاطمیه محله مهرآباد شور و حال خاصی برپاست. تعدادی از بانوان فعال مشغول فضا‌آرایی جشن‌های دهه کرامت هستند و قرار است در روز‌های آینده برای دختران محله برنامه یا جشنی برگزار شود. در این‌میان به‌سراغ چهاردختر افتخارآفرین محله مهرآباد می‌رویم که با آنها در این مکان قرار گفتگو داریم.
دو نفرشان افتخارآفرین حوزه ورزش هستند و دو نفر دیگر دستاورد علمی دارند.
طهورای پا به توپ
طهورا صداقت‌منش دوازده‌ساله و ساکن خیابان اقدسیه در بولوار حر است و هر‌روز از آنجا خودش را به فاطمیه مهرآباد می‌رساند تا در برنامه‌های مذهبی و فرهنگی اینجا شرکت کند. او عاشق فوتبال و فوتسال نیز هست و چند‌ساعت از روزش را در باشگاه فوتسال بوستان نصرت می‌گذراند.
طهورا پرسپولیسی است و، چون همیشه بازی‌های این تیم را نگاه می‌کرده، به این ورزش علاقه‌مند شده است؛ البته به‌جای زمین چمن به‌سراغ سالن رفته و فوتسالیست شده است. آرزویش بازی برای تیم ملی فوتسال بانوان است.
او و هم‌تیمی‌هایش سال گذشته موفق شدند در مسابقات آموزش‌وپرورش ناحیه۵ مقام اول را کسب کنند. می‌گوید: من در پست دفاع بازی می‌کنم و نمی‌گذارم مهاجمان به‌راحتی از سد من بگذرند. در همین مسابقات مقابل هشت‌تیم دیگر بازی کردیم و با پیروزی بر همه آنها، قهرمان شدیم.
طهورا صداقت‌منش
هدف برای دختران
به نظر من دختران باید برای زندگی‌شان هدف داشته باشند. با اینکه امکانات و شرایط برای آنها کمتر از پسران است، باید تلاش کنند. مثلا درباره همین فوتبال یا فوتسال، پسران معمولا از سنین کم امکان بازی‌اش را دارند و به‌نوعی استعدادشان پرورش می‌یابد، اما دختران باید تلاش بیشتری کنند تا با ورزش و به‌خصوص رشته فوتبال به‌اصطلاح جور شوند.
رؤیای فضانوردی مائده
مائده نادی‌پور دختر نوجوان شانزده‌ساله ساکن محله مهرآباد و دانش‌آموز دبیرستان نوید است. او علاقه وافری به ستاره‌ها، سیارات و فضا دارد؛ به‌همین‌دلیل هر‌موقع معلمش درباره فضا و فیزیک صحبت می‌کرده، حسابی لذت می‌برده است.
این علاقه و مطالعاتش باعث می‌شود او در رشته نجوم مسابقات استانی دانش‌آموزی ابوریحان بیرونی برگزیده شود. مطالعات و فعالیت او در حوزه نجوم البته برای شرکت در مسابقه نبوده و از سر علاقه به‌دنبال مطالب مرتبط با فضا می‌گشته و آنها را به مسئول کانال جشنواره ابوریحان می‌رسانده است تا بقیه دانش‌آموزان هم از این مطالب استفاده کنند.
مائده وقتی درباره علوم نجوم صحبت می‌کند، چشمانش از شوق برق می‌زند. می‌گوید: ممکن است ما در این کهکشان تنها نباشیم و موجودات دیگری هم در سایر سیارات زندگی کنند یا مسئله زندگی انسان در آینده نزدیک در سیاراتی، چون مریخ، موضوعاتی هستند که من را به وجد می‌آورند. چنین چیز‌هایی برای او البته شروع ماجراست و رؤیا دارد زمانی یک فضانورد شود.
مائده نادی‌پور
همت بلند دختران
دختران باید تلاش ویژه‌ای داشته باشند تا بر محدودیت‌ها غلبه کنند و به موفقیت برسند؛ مثلا برای استفاده از تلسکوپ‌ها و دیدن ستاره‌ها باید شب فعالیت کرد و یک پسر راحت‌تر می‌تواند تا نیمه‌شب بیرون منزل باشد، اما برای بسیاری از دختران این شرایط فراهم نیست.
گاهی برای بعضی تحقیقات و کار‌های گروهی باید با یک تیم متشکل از آقایان و خانم‌ها همکار شویم که بسیاری از خانواده‌ها نمی‌پذیرند و عملا باعث می‌شود یک دختر قید مطالعه در رشته نجوم را بزند.
نازنین شیفته علوم
نازنین براتی چهارده‌سال دارد و شیفته علوم‌تجربی است. او توانسته در مسابقات اخیر ناحیه۵ آموزش‌وپرورش دانش‌آموز برگزیده رشته علوم آزمایشگاهی شود. نکته جالب اینجاست که این اولین سال تحصیلی است که درس علوم آزمایشگاهی که ترکیبی از همه رشته‌های علوم پایه است، برای دانش‌آموزان پایه هشتم تدریس می‌شود.
ماجرا از این قرار است که در مسابقات دانش‌آموزی به آنها داستانکی می‌دهند و دانش‌آموزان ابتدا باید بفهمند که این داستان مربوط‌به چه آزمایشی است، سپس آزمایش را انجام می‌دهند و درنهایت گزارش کار را ارائه می‌کنند.
داستانکی که به دست نازنین رسیده، مربوط به آب‌اکسیژنه بوده است. داستان دیگر این بوده که دختری زمان درست‌کردن چای زمین می‌خورد و کمی خاک وارد چای می‌شود؛ حالا نازنین و دوستانش باید شکر را از چای و خاک جدا می‌کرده‌اند.
او علاقه‌های دیگری هم دارد؛ هم شیفته فضا و نجوم است و هم به هنر عکاسی علاقه‌مند شده است و دلش می‌خواهد به‌عنوان یک دختر در این رشته‌ها هم به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کند.
نازنین براتی
مسیر متفاوت دختران
نگاه برخی خانواده‌ها و بزرگ‌تر‌ها به دختر‌ها باید تغییر کند. بار‌ها از زبان اطرافیان و آشنایان درباره خودم و دیگر دختران شنیده‌ام که «شما دختر هستید! آخرش که چه؟ بالاخره که باید بروید خانه شوهر!»
هر بار که چنین جمله‌ای را می‌شنوم، همه انگیزه و امیدم را از دست می‌دهم. خوشبختانه خانواده خودم این‌طور نیستند، اما از دیگران شنیده‌ام. تبعیض بین دختران و پسران باید تمام شود. خانه‌داری تنها آینده خانم‌ها نیست. آرزو دارم روزی به موفقیت برسم و بایستم و بگویم «چون دختر بودم و مسیر سخت‌تری داشتم، به این موفقیت رسیدم.»
قهرمانی پیش روی یسنا
دختر باانگیزه بعدی یسنا عباسی ده‌ساله است. کم‌سن‌وسال‌تر که بوده، با دیدن فیلم‌های رزمی به کاراته علاقه‌مند می‌شود. منزلشان هم در خیابان شهید‌علیمردانی و محله کوی سلمان است و از شانس خوب، یک باشگاه کاراته درست مقابل منزلشان قرار دارد.
این‌طور است که دو سال پیش کاراته را شروع می‌کند و با جدیت تمرینات را ادامه می‌دهد. نتیجه تلاش‌هایش این می‌شود که همان دوسال پیش با کمربند زرد در مسابقات کشوری مقام سوم کشوری را کسب می‌کند.
یسنا می‌گوید: دلم می‌خواهد به بالاترین جایگاه این ورزش برسم و سکو‌های قهرمانی را یکی‌یکی فتح کنم. برای همین قصد دارم از فرصت تعطیلی مدارس در تابستان استفاده کنم و خیلی جدی تمریناتم را دنبال کنم.
یسنا عباسی
ورزش برای دختران
برای شروع پدرم و مادرم خیلی انگیزه می‌دادند که یک ورزش رزمی را حتما یاد بگیرم. دوست داشتند کنار درسم ورزش را هم دنبال کنم. انتخابم کاراته بود؛ یک ورزش دفاعی و اخلاقی که اعتماد‌به‌نفسم را تقویت کرده است. به نظر من دختران باید حتما ورزش کنند تا هم روحیه‌شان خوب باشد و هم اعتمادبه‌نفس پیدا کنند.
* این گزارش دوشنبه ۲۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۸ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
