علاقه فاطمه به ورزش از ششسالگی شروع شد، وقتی دستکشهای بوکس برادر بزرگش را برمیداشت و با آنها به در و دیوار ضربه میزد. با برادرش مبارزه میکرد و از همان زمان ورزش رزمی را دوست داشت. همیشه همراه با بچههای همسن وسال فامیل، طناب، دارحلقه و والیبال بازی میکردند.
آنقدر پرجنبوجوش بود که در کلاس پنجم با تشویقهای دبیر ورزش تصمیم گرفت بسکتبال را جدیتر دنبال کند و بهخاطر قد بلندش او را به عنوان بازیکن ثابت تیم مدرسه انتخاب کردند. همراه این تیم در مسابقات ناحیه یک آموزشوپرورش در سال ۱۳۹۷ مقام اول را به دست آورد و در رقابتهای استانی هم موفق به کسب مدال سوم شدند.
فاطمه غلامی، نوجوان هفدهساله ساکن محله مهدیآباد، وقتی بهخاطر نبودن امکانات نتوانست رشتههای ورزشیاش را دنبال کند، بهسراغ آموختن هنر رفت.
فاطمه علاوهبر بسکتبال، کمربند زرد رشته دفاع شخصی هم دارد. دو سال پیش با افتتاح یک باشگاه رشتههای رزمی در محله، این رشته را شروع کرد. بعد از دو سال این سالن جمع شد و باشگاه دیگری هم نبود که او این رشته را در آن، دنبال کند. میگوید: متأسفانه اینجا هیچ امکانات تفریحی، آموزشی و ورزشی برای بانوان نیست.
اگر دخترخانمی به رشتههای ورزشی علاقه داشته باشد یا بخواهد هنری را در سطح حرفهای دنبال کند، باید هزینه زیادی بدهد و به سایر نقاط شهر برود. معمولا خانوادهها موافقت نمیکنند. هدفم از حضور در رشتههای رزمی، کسب مدال کشوری و بینالمللی بود، ولی متأسفانه شرایط برایم مهیا نشد. حالا درزمینه هنری هم فعالیت میکنم تا بتوانم استقلال مالی داشته باشم و دنبال آرزوهایم بروم.
فاطمه بعداز سال نهم، با راهنمایی خانواده، سراغ هنر دکوپاژ میرود و شروع به کسب درآمد از آن میکند. خودش میگوید: این هنر را از همان تابستان سال نهم شروع کردم و با یادگرفتن آن، همه وسایل قدیمی را دوباره نو میکنم. در ابتدا برای فامیل، این کار را انجام میدادم و بهمرور همسایهها اضافه شدند و حالا از نقاط مختلف شهر مشتری دارم.
فاطمه دوست دارد ورزشهای رزمی را ادامه دهد و به سکوهای قهرمانی دست پیدا کند. او خطاب به همسنوسالهایش میگوید: خیلی خوب است که درکنار درس یا ورزش، حرفه یا هنری را هم یاد بگیریم و بتوانیم از دوران نوجوانی کسب درآمد داشته باشیم. رسیدن به اهداف، برنامهریزی و مدیریت هزینه میخواهد.