خانه آرزو‌ها در محله شقایق ۲، سفیرانی دارد که تمام همّ و غمشان برآورده کردن خواسته‌های بچه‌هاست.
حاج علی‌اصغر سلیمانی تعریف می‌کند: برای رسیدن به شترک از آخر «تلگرد» یا آخر «دریا» می‌آمدیم. در کل این مسیر هم فقط یک قلعه «التیمور» قرار داشت و بس.
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدامین هاشمی طلبه جهادگر یکی از بسیار افرادی بود که بعد از سیل به یاری خانواده‌های سیل زده شتافت، او از کارواشش هم مایه گذاشت و خودرو‌های سیل‌زده را رایگان صفرشویی کرد.
هلنا فاضلی، مقام اول منطقه‌ای مسابقات پژوهش‌سرا‌ها را کسب کرده است. او می‌گوید: من عاشق تحصیل در رشته مهندسی هوا فضا هستم اما متأسفانه امکان تحصیل در این رشته برای مهاجران افغانستانی وجود ندارد.
روشنک زنده‌دل می‌گوید: بیشترین نخبگان و استعداد‌های ورزشی ساکن مناطق حاشیه شهر مشهد مانند بولوار توس هستند. بیشتر آن‌ها به‌دلیل دسترسی‌نداشتن به مراکز ورزشی مجهز هرگز شناخته و کشف نمی‌شوند.
حسین مرادی می‌گوید: بیشتر دانش‌آموزان، امکان شرکت در کلاس‌های آموزشی یا جبرانی را ندارند؛ چون پرداخت هزینه این کلاس‌ها از توان بیشتر خانواده‌ها خارج است.
اهالی، حاج‌محمد‌حسین عباسی را به نام «آچارفرانسه»، «کارراه‌انداز» یا «آمبولانس محله» می‌شناسند. در دوره‌ای که جاده‌های خاکی چهاربرج هنوز رنگ ماشین به خودش ندیده بوده، چهارچرخی داشت تا به دادِ در‌راه‌مانده‌ها و مریض‌دار‌ها برسد.