حالا کمتر کسی هست که محبوبه‌سادات زاهدی را در محله اروند نشناسد. مهم‌ترین فعالیتش راه‌اندازی دیوار مهربانی در اتاق کوچک طبقه بالای خانه‌اش است. او سال‌هاست واسطه خیران و ضعفا شده و هرماه این کالا‌ها را به دست نیازمندان می‌رساند.
رقیه خسروشیری دو سال قبل با قبولی در رشته پرستاری به هدفش که کمک به دیگران بود، رسید، اما نقطه عطف این مسیر برایش جنگ تحمیلی ۱۲روزه بود. با دیدن اضطراب مردم، جرقه‌ای در ذهنم خورد که باید از اطراف خودم کمک را شروع کنم.
علی‌محمد افتخاری‌برادران خرج دوبار سفر کربلا در سال را به نصیحت آیت‌الله سیستانی برای تاسیس کانون بیت‌المهدی (عج) هزینه می‌کند. کانونی فرهنگی که از کودکان پیش‌دبستانی تا افراد بالای ۷۰سال میتوانند در آن حضور پیدا کنند.
محمد صفرزاده می‌گوید: کارم را با مقداری آهن، کوره آهنگری که خودم ساختم و ابزاری مانند چکش، پتک، سوهان، چرخ چاقو تیزکنی، سندون آهنگری و قیچی حلب بری شروع کردم و اوایل سیخ کباب، زغال‌گیر، خاک‌انداز و کلنگ می‌ساختم.
ویدا اورلی، مدیری است که نخستین باشگاه کارآفرینان نوجوان را در سطح هنرستان در کشور ابداع کرده است. او بیشتر از اینکه به عنوان یک معلم شناخته شده باشد، در مقام یک مدیر کاربلد و کارآفرین می‌شناسند.
تعدادی از خیران و فعالان محلی منطقه ۱۱ بسته‌های لوازم‌تحریر را تهیه کردند و هم‌زمان با بازگشایی مدارس در محله‌ای از حاشیه شهر حاضر شدند و مهربانی را تکثیر کردند.
این مربی به امید کشف استعداد‌های ناب کودکان قرقی سال‌هاست که توانمندی‌اش در آموزش چرتکه را هزینه این بچه‌ها کرده و کسب رتبه اول تا سوم مسابقات کشوری چرتکه نیز از دستاورد‌هایش است.