کد خبر: ۸۸۰۴
۱۸ فروردين ۱۴۰۳ - ۱۲:۰۰

لباس‌های نو هدیه مسجد محبان‌الحسین(ع) به کودکان

سیدعلیرضا طالبیان می‌گوید: تعداد لباس‌های توزیع‌شده در اولین سال زیاد نبود، اما در سال‌های بعد بیشتر شد، سال گذشته، نزدیک به هزار دست لباس شامل لباس گرم، چادر و... بین خانواده‌های نیازمند توزیع کردیم.

حسینیه پر از آدم‌هایی است که برای گرفتن لباس در صف ایستاده‌اند. بعضی‌ها با بچه‌های خردسالشان آمده‌اند. پیرمردی موسفید برگه تأییدیه مدرسه را از مراجعه‌کنندگان می‌گیرد و برگه تحویل لباس را به دستشان می‌دهد تا به زیرزمین حسینیه بروند.

در زیر‌زمین، چند زن و مرد که بیشتر جوان هستند، دست‌اندرکار توزیع لباس هستند. سید‌علیرضا طالبیان، بانی این کار خیر، مدام در رفت‌وآمد است تا توزیع لباس به بهترین نحو انجام شود. او با همراهی مسجد و حسینیه محبان‌الحسین (ع) محله آبکوه و مدارس حاشیه شهر سال‌هاست به کار خیر مشغول است.

 

توزیع لباس از ۴۰ سال پیش

سیدعلیرضا طالبیان از فروشندگان قدیمی بازار فرش مشهد است. او به شکرانه رونق کارش، بخشی از درآمد سالانه را برای برگزاری مراسم مذهبی، محرم، نیمه‌شعبان، ماه رمضان گذاشته است و بخشی را نیز صرف کمک به خانواده‌های نیازمند می‌کند. او از سال‌۱۳۶۳ برنامه توزیع لباس عید و بسته‌های معیشتی قبل از ماه رمضان را شروع کرده است.

طالبیان می‌گوید: تعداد لباس‌های توزیع‌شده در اولین سال چندان زیاد نبود، اما در سال‌های بعد بیشتر شد، تاآنجاکه در سال گذشته، نزدیک به هزار دست لباس شامل لباس گرم، چادر و... و صد‌ها بسته معیشتی برای ماه رمضان بین خانواده‌های نیازمند توزیع کردیم. به گفته او امسال ۱۳۰۰ دست لباس بین نیازمندان توزیع شده است.

آقا سیدعلیرضا در ادامه می‌گوید: دوستان و خیران از ابتدا و در جریان خرید، بسته‌بندی و انتقال اقلام از کارخانه تا انبار و توزیع لباس‌ها حضور فعالی داشته‌اند، اما هیچ ارگان و سازمانی در این زمینه به ما کمک نکرده است.

علیرضا طالبیان از فروشندگان بازار فرش بخشی از درآمد سالانه‌اش را برای برگزاری مراسم مذهبی کنار گذاشته است


برق چشمان بچه‌ها

مجید رمزی یکی از دست‌اندرکاران توزیع لباس‌های عید است. او می‌گوید: لبخند رضایت و برق شادی که در چشمان کودک هفت‌هشت ساله هنگام تحویل لباس یا کفش می‌نشیند، توصیف‌نشدنی است. بعضی از خانواده‌ها و بچه‌ها به قدری از لحاظ مالی و اقتصادی در تنگنا هستند که توان خرید یک دست لباس نو در سال را ندارند.

او در ادامه می‌گوید: ما هرسال با سرزدن به مدارس حاشیه شهر از مسئولان آن‌ها می‌خواهیم دانش‌آموزان نیازمند را به ما معرفی کنند. تیم کارشناسی بعد‌از تحقیقات و تأیید نهایی وضعیت مالی دانش‌آموز، یک برگه خرید لباس در‌اختیارش قرار می‌دهد. خانواده‌ها نیز بر همین اساس اقلام مورد‌نظر را دریافت می‌کنند.


حسرت یک دست لباس نو

دست سه فرزند ش را گرفته و درصف انتظار برای گرفتن کفش و لباس ایستاده است. به گفته خودش شش‌سال قبل همسرش را به‌دلیل بیماری از دست داده است. با پولی که از کار در خانه مردم در‌می‌آورد، فقط می‌تواند بخشی از هزینه‌های زندگی خود و فرزندانش را تأمین کند.

او می‌گوید: لباس نو پوشیدن برای بچه‌های ندار، حسرت است. امسال دومین سال است که برای تهیه لباس به این مسجد آمده‌ام و فرزندانم می‌توانند لباس نو داشته باشند.


* این گزارش شنبه ۱۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۵۱ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.

ارسال نظر