چله‌نشینی سالمندان در خانه پروین

شاید تصور خیلی‌هایمان از خانه سالمندان، مکانی باشد حزن‌انگیز به‌خاطر حضور افرادی پابه‌سن‌گذاشته که از سر اجبار به آنجا آمده اند، افرادی که خانواده، آن‌ها را طرد کرده و دیگر جایی برای زندگی در خانه خودشان هم ندارند!

این تصور تا همین چند سال پیش رنگ واقعیت داشت، اما امروز خانه‌های سالمندان محفل امن افرادی است که به‌خاطر تغییر سبک زندگی، خود راضی به زندگی‌کردن در فضا‌های تازه شده‌اند تا مراقبت دقیق‌تری از آن‌ها صورت گیرد. از سوی دیگر تبدیل این مراکز به مکان‌هایی فرح‌بخش و آرام‌بخش برای سالمندان با امکانات رفاهی و تجهیزات پزشکی و مراقبتی باعث شده استقبال از این مراکز بیشتر شود.

مرکز نگه‌داری و توان‌بخشی سالمندان «پروین» یکی از همین مراکز است. این خانه سالمندان که در حاشیه بولوار وکیل‌آباد قرار دارد، با تعامل و همراهی برخی ارگان‌ها همچون شهرداری منطقه ۱۱ سعی در ایجاد لحظات شاد برای سالمندان می‌کند. شب چله یکی از این شب‌هایی است که دراین مرکز برنامه‌های متنوعی برگزار می‌شود

هم فرزندم را می‌بینم هم دوستان خوبی دارم

ناهید سیروس، سالمند ۸۳ ساله‌ای که دو سال است با میل خودش به این مرکز آمده، می‌گوید: همسرم فوت کرده است. دو پسر دارم که یکی از آن‌ها خارج از کشور زندگی می‌کند و دیگری هم ازدواج کرده و مشغله‌های زندگی خودش را دارد.

وقتی که در منزل خودم بودم ساعات زیادی را تنها می‌گذراندم. هرچند فرزندانم خیلی بامحبت هستند و مدام احوالم را می‌پرسند و به من سر می‌زنند، اما نمی‌توانند که همیشه در کنارم باشند؛ از این‌رو با میل و علاقه شخصی تصمیم گرفتم به اینجا بیایم.
او ادامه می‌دهد: اینجا از لحاظ جسمانی، دارویی و مراقبت‌های پرستاری، به سالمندان رسیدگی می‌شود؛ همچنین دوستان و هم‌صحبت‌های خوبی دارم. از طرفی با خانواده و بچه‌هایم هم مدام در ارتباط هستم؛ به‌عبارت‌دیگر، حضور در خانه سالمندان نه‌تن‌ها من را از بچه‌هایم دور نکرده، بلکه فقط تنهایی‌ام را پر کرده است. هرچند اقوامم با بودنم در خانه سالمندان مخالف هستند، اما خودم ترجیح می‌دهم اینجا باشم.

صفرعلی زورمند هم سالمند ۶۴ ساله‌ای است که بر اثر حادثه‌ای فلج شده و حالا در خانه سالمندان به سر می‌برد. خداوند به او یک پسر و سه دختر داده است. پسرش از دنیا رفته، یک دخترش ازدواج کرده، یک دخترش هم در‌حال‌تحصیل و دختر دیگرش هم در بیرجند شاغل است. آن‌گونه که خودش می‌گوید چهار سال پیش با نارضایتی به این مرکز آمده، ولی حالا به اینجا عادت کرده است. می‌گوید: به‌خاطر اینکه فلج و ازکارافتاده هستم، نیاز به مراقبت‌های خاص دارم و در این مرکز خیلی بهتر از منزل به من رسیدگی می‌شود، البته بچه‌هایم نیز مدام به دیدنم می‌آیند و احساس دوری از آن‌ها نمی‌کنم.

کار با سالمندان برایم آرامش‌بخش است

نرگس قربانی، یکی از مراقبان سالمندان مرکز «پروین» است که ۲۵ سال دارد و آنقدر از کار با سالمندان لذت می‌برد که می‌گوید این کار نه‌تن‌ها سختی ندارد که برایش آرامش‌بخش هم هست.
نرگس که پدرش فوت کرده، وقتی کنار سالمندان است نه‌تن‌ها خسته نمی‌شود، بلکه به یاد پدرش با عشق بیشتری، از سالمندان مراقبت می‌کند. او می‌گوید: بیشتر به‌خاطر عشق به این کار و ثوابی که دارد در این مرکز مشغول هستم تا از سر اجبار و نیاز مالی.

قربانی از برکت کار با سالمندان و اثر دعای خیرشان می‌گوید و ادامه می‌دهد: من با جا‌های زیادی کار کردم، اما پول هیچ‌کدام به‌اندازه کار برای سالمندان، برایم برکت نداشته است. جدا از این، هر وقت گرفتاری یا مشکلی برای خودم یا همکارانم پیش می‌آید، از سالمندان می‌خواهیم که برای ما دعا کنند و به لطف دعای آن‌ها همیشه مشکلاتمان حل می‌شود.

از نظر او با اینکه خانه سالمندان اسمش بد است، اما مکان خوبی به حساب می‌آید و برای برخی افراد لازم است. او می‌گوید: از همین حالا به همکارانم گفته‌ام که یک اتاق را برایم نگه دارند.

اعتماد مردم به خانه سالمندان افزایش یافته است

در ادامه، سید مهدی فانی، مدیر مرکز توان‌بخشی و نگه‌داری سالمندان «پروین»، با‌اشاره‌به اینکه تعداد افراد سالمند کشور رو به افزایش است، اظهار می‌کند: مردم کم‌کم دارند به مراکز نگه‌داری سالمندان اعتماد می‌کنند و بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که در خانه سالمندان، به پدر و مادرهایشان رسیدگی بیشتری می‌شود.

او با بیان اینکه نارضایتی‌ها و دیدگاه منفی گذشته به‌خاطر رهاکردن برخی پدر و مادر‌ها توسط فرزندانشان ایجاد شده، که دیگر به سراغ آن‌ها نمی‌رفتند، می‌گوید: اکنون سالمندانی که در مکان‌های استاندارد نگه‌داری می‌شوند و ارتباط مستمر با فرزندانشان دارند، نه‌تن‌ها ناراضی و افسرده نیستند، بلکه بودن در خانه سالمندان را به بودن در خانه ترجیح می‌دهند.

فانی می‌افزاید: سالمندان پس از ورود به این مکان‌ها خیلی زود با هم‌سن‌و‌سال‌های خود رابطه برقرار می‌کنند و بسیار پیش آمده که وقتی فرزندانشان آن‌ها را چند روز به منزل خودشان می‌برند، زود دلشان تنگ می‌شود و زودتر از موعود برمی‌گردند، چون ترجیح می‌دهند در کنار هم‌سن‌و‌سال‌های خود باشند.

مدیر مرکز «پروین» با بیان اینکه اکثر سالمندان دچار آلزایمر، بیماری‌های قلبی، قند و فشار خون هستند، یادآور می‌شود: این افراد نیاز به رژیم‌های غذایی و مراقبت‌های پزشکی دارند؛ همچنین مصرف بموقع دارو‌ها نقش مهمی در کنترل بیماری آن‌ها دارد؛ لذا بسیاری از افراد نمی‌توانند در منزل به‌طور دقیق و کامل از سالمندشان مراقبت کنند.

غذای فریزری نداریم

فانی با‌اشاره‌به اینکه در مرکز نگه‌داری سالمندان «پروین»، پزشک هفته‌ای یک‌بار و فیزیوتراپ هفته‌ای دو بار، سالمندان را ویزیت می‌کند، اضافه می‌کند: کارشناس مددکاری و روان‌شناسی هم با سالمندان در ارتباط است و کارشناس پرستاری به‌صورت ۲۴ ساعته در مرکز حضور دارد. همچنین به‌ازای هر هشت سالمند، یک نفر مراقب داریم و خدمات نگه‌داری، استحمام، دادن داروها، چک‌کردن علائم حیاتی و ... برای آن‌ها ارائه می‌شود.

او به نیاز‌های تغذیه‌ای سالمندان اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: در اینجا فریزر نداریم و هر روز با گوشت و مرغ تازه، برای سالمندان غذا‌های رژیمی مخصوص خودشان طبخ می‌شود.
فانی با بیان اینکه در مناسبت‌های مختلف، برنامه‌های جشن و عزاداری برای سالمندان برگزار می‌شود و فرزندانشان در برپایی این مراسم شرکت دارند، اظهار می‌کند: سپاه، استانداری، فرمانداری، هیئات مذهبی، خیریه‌ها، شهرداری و ... از این مرکز بازدید می‌کنند که تأثیر مثبت زیادی هم روی پرسنل و هم بر روحیه سالمندان دارد.

* این گزارش پنج شنبه، ۷ دی ۹۶ در شماره ۲۶۶ شهرآرامحله منطقه ۱۱ چاپ شده است.