آقا و خانم حاجبی، قدیمیترین مربیان ورزشی مشهد بودند 
«مینو» نویسندهای از تبار قهرمان 
عمار یاسر، جزیره‌ای در کنار صدمتری
خیابان عماریاسر جایی میان شهرک نیرو هوایی و شهرک شیرین در محله شهید آقا مصطفی خمینی است که تا پیش از نام‌گذاری به‌عنوان عماریاسر قسمتی از محمدآباد شناخته می‌شده است، اما در حال حاضر این منطقه به نام عماریاسر است و متأسفانه گلایه‌های مردمی از کمبود و نبود امکانات در آن زیاد به گوش می‌رسد.
پیرو درخواست مردم این منطقه، به همراه عکاس روزنامه راهی محله‌ای شدیم که به گفته اهالی بعد از راه افتادن صدمتری تبدیل به یک جزیره شده است.
بوی بد و سوسک
اهالی در ایستگاه اتوبوس کنار کال منتظر ما هستند. ابتدا فکر می‌کنم که به‌دلیل سایه و وجود فضای سبز کنار کال ایستاده‌اند، اما بعد با کمال تعجب با صحنه‌ای عجیب روبه‌رو می‌شوم و آن هم عبور فاضلاب از داخل کال و بوی بد آزاردهنده آن است.
یکی از اهالی می‌گوید: این فاضلاب از داخل شهرک نیروی هوایی می‌آید و از جلو در خانه ما رد می‌شود. چه گناهی کرده‌ایم که باید بوی تعفن فاضلاب دیگران را تحمل کنیم. تابستان‌ها جرئت نداریم پنجره‌ها را باز کنیم. بوی بد و سوسک و انواع موجودات داخل خانه می‌آید. هرچقدر هم اعتراض کرده‌ایم فایده‌ای نداشته است.
یکی دیگر از اهالی می‌گوید: همین کال باعث بدبختی و ناامنی منطقه شده است. معتادها شب‌ها می‌آیند و داخل کال می‌خوابند. امنیت نداریم از دم غروب به بعد اصلا از خانه بیرون نمی‌آییم. زن‌ها و بچه‌های این منطقه، نه تفریحی دارند و نه آرامش و آسایشی.
یکی دیگر از اهالی قدیمی محل با نشان‌دادن برگه‌های واریز وجه اگو و شبکه فاضلاب می‌گوید: حدود ۱۵ سال پیش از ما پول اگو گرفتند، اما هنوز خبری از آن نشده است. هرچه هم زنگ می‌زنیم خبری نیست.
تاب و سرسره بی‌استفاده!
در کنار کال، فضای سبزی وجود دارد که هرچند در کم‌کردن بوی کال تأثیری ندارد، اما چهره‌ای زیبا به حاشیه عماریاسر ۱۴ داده است. یکی از اهالی می‌گوید: اینجا که کوچه است و امنیت بیشتری دارد هیچ وسیله ورزشی‌ای نیست، ولی در وسط خیابان شهید مؤمن که هیچ کاربردی هم ندارد، شهرداری وسایل بدن‌سازی گذاشته است.
اگر آن وسایل را اینجا منتقل می‌کرد بهتر بود و حداقل مردم این منطقه از آن‌ها استفاده می‌کردند. در میان صحبت‌های اهالی صدای کودکی را هم می‌شنوم که به مادرش می‌گوید: قرار است برایم تاب و سرسره بیاورند! وقتی از اهالی درباره زمین و وسایل بازی برای بچه‌ها می‌پرسم هم با پاسخ منفی روبه‌رو می‌شوم.
محمد بنا یکی از جوانان محله که باعث حضور ما و پیگیری مشکلات مردم خیابان عماریاسر شده است، می‌گوید: اینجا هیچ امکانات رفاهی‌ای وجود ندارد. امکانات رفاهی که بماند ما برای تهیه اقلام ضروری هم مشکل داریم و باید تا مصلی برای خرید برویم. متأسفانه محله بعد از راه‌افتادن صدمتری تبدیل به یک جزیره شده است.
ما برای تهیه اقلام ضروری هم مشکل داریم و باید تا مصلی برای خرید برویم
۳۰ میلیون ضرر!
خانم پورعباس هم که از اهالی قدیمی محله بوده و به‌تازگی خانه‌اش را تعمیر کرده است، می‌گوید: همین که بخواهیم یک آجر را در خانه جابه‌جا کنیم سروکله شهرداری پیدا می‌شود و جریمه و پلمب می‌کنند، اما هر وقت نیاز به خدمات است اصلا پیدایشان نیست.
بار‌ها برای همین کار و وسایل بازی بچه‌ها پیگیری کرده‌ایم و حتی شهردار هم به محله آمد و قول‌هایی داد، اما بعد از یک‌سال هنوز خبری از عمل به آن قول‌ها نیست. او از نبود امنیت در محله نیز انتقاد دارد و می‌گوید: من سال پیش حدود ۱۰۰ میلیون تومان در خانه‌ام خرج کردم و درستش کردم.
حالا که می‌خواهم بفروشم ۷۰ میلیون تومان می‌خرند. چرا! چون هرکسی که داخل کوچه می‌آید و خانه‌های تیمی معتادها را می‌بیند، فرار می‌کند و می‌رود. خانم فتحی یکی دیگر از اهالی می‌گوید: اینجا یک خانه است که دست ورثه افتاده و انگار بی‌صاحب است و تبدیل شده به خانه معتادها. هم می‌فروشند و هم می‌کشند.
تازه چند سال پیش هم در همین خانه قتل شده بود و در خانه پلمب بود که خودشان پلمب را باز کردند. در این محله چندن زن آبرودار تنها زندگی می‌کنند که از دست این‌ها آسایش ندارند. شب‌ها که مأمور‌ها می‌آیند از روی پشت‌بام‌ها می‌پرند توی حیاط خانه‌ها و فرار می‌کنند. ما هم جرئت نداریم بیرون بیاییم. در این محله خانواده شهید و آدم‌های خانواده‌دار و نجیب زندگی می‌کنند، ولی هیچ رسیدگی نمی‌شود.
تعطیلی «نفیسه»
علاوه‌بر مشکلات مطرح‌شده یکی دیگر از مسائل این محله تعطیلی یکی از مدارس است. یکی از اهالی می‌گوید: مدرسه دخترانه «نفیسه» را بی‌دلیل تعطیل کرده و مدرسه پسرانه را دخترانه کردند و مدرسه پسرانه را هم منتقل کردند.
راه خیلی دور شده است و مجبوریم هزینه سرویس بدهیم. از کجا بیاوریم که ماهی ۳۰۰ هزار تومان به سرویس بدهیم. در مسیر یک سر هم به مدرسه می‌زنیم. بعد از چندبار در زدن، خانمی در را باز می‌کند و به‌شدت مراقب است که ما داخل مدرسه را نبینیم. وقتی از او دلیل تعطیلی مدرسه را می‌پرسم می‌گوید: تقاضا کم بوده است و تعطیل کرده‌اند. اکنون هم اینجا انبار ضایعات آموزش و پرورش شده است.
همراهی و حضور پلیس در محله
بعد از شنیدن صحبت‌های اهالی و مشکلات آن‌ها که بیشتر در حوزه خدمات و امنیت هستند به پیگیری مسائل طرح‌شده می‌پردازیم. ابتدا سراغ رئیس کلانتری مصلی می‌رویم. بعد از طرح موضوع، سرهنگ حسین کارگری ضمن ارائه این پاسخ که به‌شدت با این موضوع برخورد شده و خانه فوق پلمب خواهد شد، برای بازدید از محل اعلام آمادگی کرد.
در بازدیدی که به همراه رئیس کلانتری مصلی از محله انجام می‌شود، ضمن بازگشایی قفل در خانه یادشده از سمت اهالی و بازدید داخل آن، پیگیری‌های قضایی برای پلمب خانه انجام می‌شود. سرهنگ کارگری بعد از شنیدن مشکلات محل از زبان اهالی گفت: متأسفانه ارتباط و تعامل اهالی با کلانتری، صفر است.
یکی از درخواست‌های ما از اهالی این است که ارتباط خود با کلانتری را حفظ و مشکلات خود را به‌وسیله نماینده‌ای به ما منتقل کنند. ضمن اینکه به‌شخصه با همکارانم حداقل ۲ ساعت در روز در این منطقه گشت‌زنی داریم، اما باتوجه به درخواست اهالی، این گشت‌زنی‌ها را افزایش خواهیم داد و هدفمندتر خواهیم کرد.
این خانه نیز در روز‌های آتی پلمب خواهد شد و با شهرداری درباره تخریب آن مکاتبه خواهیم کرد. حضور سرهنگ کارگری در منطقه نور امیدی در دل اهالی روشن می‌کند و همان‌جا نماینده‌ای نیز برای ارتباط با کلانتری از طرف مردم تعیین می‌شود.
بعد از ۳ سال اعتراض
آموزش و پرورش ناحیه، ارگان دیگری بود که برای پیگیری مشکل مردم بدان مراجعه کردیم. سعید محمدزاده، مدیر روابط عمومی ناحیه ۲ آموزش و پرورش مشهد، گفت: این مدرسه حدود ۳ سال است که تعطیل شده و جالب است که بعد از این همه مدت مردم اکنون اعتراض می‌کنند و تا قبل از این نکته‌ای به ما منتقل نشده است.
اما در کل دلیل تعطیلی مدرسه فرسوده‌بودن آن اعلام شده است. بازسازی مدرسه در ردیف طرح‌های عمرانی قرار گرفته، ولی زمان اجرای این طرح مشخص نیست. از نظر آموزش و پرورش مسافت مدرسه برای منطقه مناسب است و جابه‌جایی در شرایطی بوده که هیچ راه دیگری وجود نداشته است.
اما سومین ارگانی که برای پیگیری مشکلات مردمی با آن تماس گرفتیم شهرداری بود. با توجه به تعدد مشکلات مطرح شده، مقرر شد در متنی جداگانه پاسخشان را منتشر کنیم. اهالی منطقه درباره اتوبوس‌های فرسوده منطقه نیز اعتراضاتی داشتند که در طول مدت حضور ما در محله اتوبوس‌هایی که تردد کردند فرسوده نبودند، ولی خط کمکی وجود داشت.
* این گزارش دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۷ در شماره ۳۰۶ شهرآرامحله منطقه ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
