گلشهریها کوچه شهیدشفیعی19 واقعدر محله ثامن را با برنامههای پرشوروحال مسجد بنامش، مِلکی صاحبالزمان(عج)، میشناسند؛ کوچهای که به گفته موسپیدهایش در حوالی سهراه درخت توت است و هنوز در گوشهوکنارش درختهای تناور توت بر سر رهگذران سایه انداخته.
پنجاهسال پیش این گذر جزو کوچههای آباد این محدوده بوده و در اندک خانههای کاهگلیاش، زندگی جریان داشته است.هنوز هم حس زندگی در این کوچه به چشم میخورد و در هر مناسبت مذهبی با پرچمهایی آذین بسته میشود و همسایههای همدل به رسم گذشته، احوالپرس هم هستند. وجود علائم راهنمایی و رانندگی در آن هم نشان از قانونمداربودن ساکنانش دارد.
مسجـد مِلکی صاحبالزمان(عج) عمر پنجاه ساله ای دارد.
عنوان «ملکی»برای این مسجداز این جهت انتخاب شده که همه خانه های این کوچه سند ملکی دارد و از طرف دیگر با مسجد قدیمی همنام در ابتدای خیابان شهید شفیعی اشتباه گرفته نشود.
دل خوشی های بتول جعفری هشتاد و هشت ساله کم نیست. گاهی تکه قالی قرمز رنگ و رو رفته ای مقابل خانهاش پهن می کند و به دیوار تکیه میدهد. میگوید همسایههای این کوچه حسابی هوایش را دارند.
طوری صورتش را با ماسک و چادر پوشانده که برای هیچ کسی شناسایی نشود. اما ساکنان قدیمی کوچه این زن را خوب می شناسند.
او که نمیخواهد اسمش را بدانیم، هر روز کوچه و مقابل مسجد را آب و جارو می کند و میگوید باید به هم کمک کنیم.
شهید سید جبار حسینی مقدم زمانی در این کوچه زندگی می کرده. او در جنگ تحمیلی وقتی جوان بوده در ایستگاه حسینیه مناطق جنگی به شهادت رسید.