آرزوی ساناز فیروزی از کودکی، افتخارآفرینی برای ایران بوده است. او پدر و مادرش را به فاصله دو سال از دست داد اما این فقدان او را از مسیر موفقیت دور نکرد و با شروع پرقدرتش در رشته کیکبوکسینگ، مدال نقره مسابقات کشوری را بهدست آورد.
محله ثامن حدود سال ۱۳۷۹ و پس از ساخت آپارتمانهای تقریبا یک شکل پا گرفت. سال ۱۳۸۳ شهرک صنعتی ثامن نیز در این محله افتتاح شد. این شهرک که شامل کارگاههای تولیدی و مراکز خدمات خودرویی است باعث شده این محله تبدیل به مرکز سکونت کارگران این کارگاهها و همچنین محل مراجعه افراد از محلات مختلف به محله باشد.
عفت داوودی بهواسطه هنر خیاطی، کارگاه دوخت شال و روسری راهاندازی کرده و چندسالی است حال و هوای تعداد زیادی از زنان محله را رنگ بهتری بخشیده و نزدیک به پنجاهنفر برایش کار و از کنار این شغل، کسب درآمد میکنند.
محله ثامن نسبت به سایر محلات منطقه ۵ قدمت کمتری دارد؛ این محله به دلیل قرار داشتن دفتر کفالت اتباع افغانستانی و راستهغذاهای این قوم محله سکونت تعداد زیادی از خانوادههای افغانستانی است.
خاطرات فرنگیس ناظمی، همسر شهید برات سعادت در بیش از یک دهه زندگی مشترک با تلخ و شیرینیهایی همراه است. او هفت بار به جبهه میرود و سرانجام هفتم اردیبهشت سال ۶۵ در منطقه مریوان به شهادت میرسد.
مهلا سربلندی؛ نوجوان رزمیکار محله ثامن طی ۲ سال گذشته؛ ۲ بار روی سکوی قهرمانی ایستاده است.
علی خانی بیش از دودهه از زندگیاش را حصیر میبافد.سابقه حصیربافی در خانواده آنها به سال ۱۳۰۸ برمیگردد، زمانی که پدربزرگ او یکی از اولین کارگاه حصیربافی را در مشهد افتتاح کرد.
حسین خردپیشه، خوشنویسی را ذاتا دوست داشت و به همین خاطر حکاکی روی سنگ را انتخاب کرد. میگوید: دونوع خط برای سنگ کاربرد دارد؛ خط روی نگینهای معمولی و خط ثبتی که عمیقتر است.