«عزت» در قهرمانی

«وقتی بر سکوی مسابقات جهانی و برون مرزی ایستادم، پرچم کشورم برای موفقیت من به اهتزاز درآمد و سرود ملی را پخش کردند. آن لحظه چنان خوش حال و ذوق زده بودم که با خودم گفتم دیگران را هم به این سکو می رسانم. بعد از آن بود که وارد عرصه مربیگری شدم.» این ها را عزت فرمانی، مربی کاراته کیوکوشین محله بهمن، می گوید. او که قهرمانی در آسیا و اروپا را در کارنامه اش دارد و مربی تیم ملی و داور رسمی فدراسیون کاراته است، ۴نفر از شاگردانش را به تیم ملی، بیش از ۴۰نفر را به سکوی قهرمانی کشور و حدود ۲۰نفر را به قهرمانی اوراسیا رسانده است.

فرمانی که سی ونهمین پاییز زندگی اش را می گذراند، به دلیل محدودیت ها و اوضاع خانوادگی، ورزش را دیر شروع کرده، اما پس از ورود به این عرصه، خیلی زود پله های موفقیت را طی کرده است. او می‌گوید: خانواده ام به هیچ وجه موافق ورزش کردن دختر، آن هم در رشته های رزمی، نبودند. برای همین ورزش کردن در دوران کودکی و نوجوانی من در زنگ ورزش مدرسه خلاصه می شد. آن زمان هم اصلا فکر نمی کردم روزی حتی به مسابقات استانی راه پیدا کنم، چه برسد به اینکه مقام قهرمانی بیاورم.

داوری در عرصه بین الملل

۲۴سالگی شروع مرحله تازه ای در زندگی عزت فرمانی است. خودش می گوید: همسایه ای داشتیم که مربی کاراته بود و آشنایی با او سرنوشتم را تغییر داد.
او به واسطه این همسایه راهی باشگاه ورزشی شد و در همان اولین جلسات، استعدادش را بروز داد، به طوری که پس از ۳ماه تمرین، در مسابقات استانی، با کسب مقام اول، به مسابقات کشوری راه پیدا کرد و در آنجا هم مدال طلا را به گردن آویخت.
مرور خاطرات آن روزها برایش لذت بخش است؛ هرچند بارها تکرارش کند: این 2مدال این قدر به وجدم آورد که دیگر هیچ مانعی نتوانست من را از ورزش دور کند.
از سال۱۳۸۹ وارد تیم ملی کاراته بانوان شد و پرقوت تر ادامه داد. سال۱۳۹۴ در اولین مسابقه برون مرزی شرکت کرد و مقام نایب قهرمانی جهان در رشته کاراته کیوکوشین بانوان را به دست آورد. از آن زمان تاکنون مربی نداشته و با تمرین های شخصی مسیرش را ادامه داده است.

فرمانی قهرمانی اروپا را سال2016 به نام خود ثبت کرد و سال۲۰۱۷ مدال قهرمانی آسیا را به دست آورد. او که در کنار تمرین، در دوره های آموزشی داوری هم شرکت می کرد، سال۲۰۱۷ اولین داوری اش را در مسابقات بین المللی ترکیه انجام داد و باز هم خوش درخشید و به عنوان داور نمونه انتخاب شد. او اکنون یک درجه دیگر ارتقا پیدا کرده و داور ممتاز است.

وقتی قرار بود به مسابقات جهانی اعزام شوم، ابتدا پدرم مخالفت کرد، اما رضایتش را جلب کردم و وقتی با مقام برگشته بودم، اولین کسی که در فرودگاه به استقبالم آمد، او بود

تمرین در وضعیت سخت

او از سال۲۰۱۸ با شیوع بیماری کرونا، امکان حضور در مسابقات جهانی و بین المللی را نداشته است، اما همچنان پابه پای شاگردانش سخت تمرین می کند تا در زمان برگزاری مسابقات آمادگی لازم را داشته باشند. او امسال ۴ملی پوش به نام های رخشنده دهقان پور، هانیه عابدی، زهرا وفایی و نازنین زهرا بندودیان دارد.
فرمانی شاگردانی دارد که با وجود داشتن استعداد ورزشی، توان پرداخت شهریه را ندارند. در این باره می گوید: در منطقه ما درآمد بسیاری از خانواده ها کم است و توان پرداخت شهریه های هرچند اندک ورزشی را ندارند. برای همین وقتی می بینم شاگردی یک باره تمرین را رها می کند، با خانواده اش تماس می گیرم و علت را جویا می شوم. اگر ببینم به دلیل مسائل مالی است، به آن ها می گویم نمی خواهد شهریه را پرداخت کنند، اما اجازه دهند فرزندشان در تمرین ها شرکت کند و هزینه اعزام آن ها را از طریق خیران فراهم می کنم.
یاد خاطره ای می افتد: وقتی قرار بود به مسابقات جهانی اعزام شوم، ابتدا پدرم مخالفت کرد، اما رضایتش را جلب کردم و وقتی با مقام برگشته بودم، اولین کسی که در فرودگاه به استقبالم آمد، او بود و از این موفقیت من احساس افتخار می کرد.