آرامستان محله بهمن بسیار قدیمی است؛ این را بهسادگی میتوان از نوشتههای عربی و تاریخهای قمری سنگقبرهای آن فهمید وقتی قدیمیترین سنگقبری را که خبرنگار شهرآرامحله پیدا میکند تاریخ ۱۲۸۹ را بر خود دارد.
نامش را از مکانی فرهنگی گرفته که ۱۰ سالی میشود تعطیل شده است. «سینمابهمن» در موج چهارم سینماسازی در مشهد، سال ۱۳۷۸ با سه سالن نمایش افتتاح شد. هنگام ساخت سینمابهمن، بولوار۲۲ بهمن کنونی در میان عموم مردم به جاده کلات مشهور بود. تنها ۳۰ درصد محله بهمن مسکونی است.
ریحانه اللهیاری با غلبه بر سختیها مدالهای کشوری کاراته را از آن خود کرده است. میگوید: میخواهم در کاراته آنقدر پیشرفت کنم و در مسابقات بینالمللی مدال بیاورم که باعث افتخار باشم.
قصه این ایستگاه صلواتی به دوازدهسال پیش باز میگردد؛ اعضای هیئت قاسمبنالحسن (ع) همچنان با ابتکارهای ناتمامشان دامنه برنامههای هیئت را به فراتر از حریم مسجد، کشاندهاند.
سیفالله عسگری بعد از حدود ۲۵ سال خبرنگاری را کنار میگذارد. تعریف میکند: حدود سال ۶۰ بود و درگیریهای منافقان با نظام و دیدن خون و تیراندازی در خیابانها حالم را بد میکرد و تصمیم گرفتم انصراف دهم.
مهدی ناظری، نقاش و خوشنویس محله بهمن است که به قول خودش نصف زندگیاش را درحال نقاشی بوده است. او از سال ۶۹ این هنر را آغاز کرده و ۶۰ اثر برجسته از خودش به جای گذاشته است.
«پدر اژدری» ۸۰ ساله، قدیمی محله بهمن است که روزهای انقلاب و شور وصل امام، او را به راههای خوبی کشانده بود. این جریان تا پیروزی انقلاب و حتی پس از آن و تا زمان جنگ هم ادامه داشت.
حاج عباس حاجیزاده، میگوید: میدانم بیشتر مشتریانم که کفشهایشان را برای تعمیر میآورند اوضاع مالیشان خوب نیست، اگر خوب میبود حتما کفش نو میخریدند. هر مشتری هر قدر دلش بخواهد میدهد.






