خیابان بهمن ۴/۲۰ تا پیش از انقلاب جزو اراضی روستای حسنآباد چاهش بود؛ روستایی با شصتخانوار که بهدلیل ناامنیهای رایج در آن دوران، در قلعهای به وسعت ۷هزارمترمربع محصور بود.
محله بهمن نامش را از مکانی فرهنگی گرفته است که از بد روزگار ۱۰ سالی میشود تعطیل شده است. «سینمابهمن» در موج چهارم سینماسازی در مشهد، سال ۱۳۷۸ با سه سالن نمایش و ظرفیت حدود ۵۷۰ نفر افتتاح شد. هنگام ساخت سینمابهمن، بولوار ۲۲ بهمن کنونی در میان عموم مردم به جاده کلات مشهور بود که بعد از ساخت سینما، بولوار ۲۲ بهمن نیز سروشکل گرفت.
بهادادن به علاقهمندی یاسمین رجبزاده در شش سالگی ازسوی خانوادهاش و پشتکار خود او موجب شد مدالهای رنگارنگ ملی و بینالمللی برای یاسمین رقم بخورد و او افتخارآفرین محله بهمن شود.
«مالآباد» را در دورههای تاریخی متأخر با نام کوی صاحبالزمان (عج)، کوی امامرضا (ع) و عموما شهرک شهید چمران میشناسند، کتاب «جغرافیای تاریخی خراسان» از این مزرعه با نام «مالیاداد» نام میبرد.
این نوجوان ورزشکار درباره انتخاب رشته ورزشیاش میگوید: مدل مبارزههای کشتی را دوست دارم؛ همچنین دوستشدنهای بعد از مبارزه را، مرام و جوانمردیاش را و.... حتی باختش هم شیرین است.
کوچه بهمن۴/۱۹ که مزین بهنام شهیدعبدالله درخشان است، جزو کوچههای پرتردد محله بهمن به شمار میرود. بسیاری از شهروندان برای رسیدن به کوچه بهمن۱۴، ۱۶، ۲۶ و ... عبور از این کوچه را انتخاب میکنند.
«شهیدچمران»، «صاحبالزمان (عج)» و «بشارت» درکنار «حجت» و «شهید ساداتفریزنی» نامهای قبلی این معبر بوده است. برخی اهالی بهویژه ساکنان قدیمی ترجیح میدهند بهجای این نامهای متغیر، همچنان از نام «مالآباد» برای دادن نشانی استفاده کنند.
قضیه پاگیری هیئت و حسینیه محبانالحسین (ع) در خیابان خواجهربیع ۶ ( محله بهمن ) برمیگردد به ۱۶ سال قبل؛ زمانی که پنج نوجوان و جوان با روشن کردن شمع، مراسمی مذهبی را نوبتی در خانههای خود برگزار میکردند