توفیقی به‌نام خدمت به همسایه

هر‌سه نفرشان از همسایه‌های قدیمی ساکن خیابان گلبرگ جنوبی‌۱۲ در محله عبدالمطلب هستند و به دوستی‌ها و همسایگی‌های قدیم پایبندند. آنها از حال یکدیگر باخبرند و اگر خدای‌ناکرده مشکلی برای یکی پیش بیاید، گویی برای خودشان اتفاق افتاده است؛ نگران می‌شوند و به‌دنبال راه چاره می‌گردند.

در دیدار‌های گاه‌وبیگاهی که با هم دارند، خاطرات خوش گذشته را مرور می‌کنند و حال و هوایشان صمیمی‌تر شده و از دیدار یکدیگر خوشحال می‌شوند.

مطلب مرتبط کاسب محله عبدالمطلب تلاش می‌کند حبیب‌الله باشد

همسایه‌های قدیم، یادشان به خیر

علی ساعی از پنجاه‌سال قبل در این خیابان سکونت دارد. در این مدت، شاهد رفت‌وآمد همسایه‌های مختلف بوده است و به قول معروف، شناسنامه زنده کوچه به شمار می‌آید. می‌گوید: پنجاه‌سال قبل، این کوچه خاکی بود و ساکنان اندکی داشت. آن زمان، هر خانواده جدیدی که در این خیابان سکونت می‌کرد، همه خوشحال بودند. افزایش ساکنان یعنی رونق و توسعه محله. همسایه‌ها به هر بهانه‌ای دنبال برقراری ارتباط و دوستی با خانواده‌های جدید بودند؛ حتی اگر شده با یک پارچ آب سرد یا سینی چای داغ به استقبالشان می‌رفتند، سر حرف را باز می‌کردند و دوستی از همین نقطه آغاز می‌شد.

به گفته این ساکن قدیمی کوچه گلبرگ جنوبی، همسایگی و رفاقت‌های آن سال‌ها دیگر تکرار نخواهد شد. این همسایه قدیمی می‌افزاید: البته نه اینکه همسایه‌های امروز بد باشند. اما همسایه‌های قدیم مصداق کامل «نزدیک‌تر از خانواده» بودند.

علی‌آقا، حسین خدادادی را به‌عنوان یک همسایه خوب و دغدغه‌مند در رفع مشکلات همسایه‌ها، کوچه و محله معرفی می‌کند.

رفع مشکلات محله

حسین خدادادی بیست‌سالی است که ساکن این خیابان شده. شاید او سابقه کمتری از همسایه‌های قدیمی‌تر داشته باشد، اما از بسیاری از آنان شناخته‌شده‌تر است. بیشتر ساکنان این خیابان، او را به‌خاطر فعالیت‌ها و دغدغه اش برای رفع مشکلات محل می‌شناسند.

اینکه بتوانی برای خیابان یا محله‌ای که در آن ساکن هستی کاری بکنی، می‌تواند از توفیقات هر انسانی باشد

خدادادی می‌گوید: اینکه بتوانی برای خیابان یا محله‌ای که در آن ساکن هستی کاری بکنی، می‌تواند از توفیقات هر انسانی باشد. البته علی‌آقا خودش در این زمینه پیشکسوت است و فعالیت‌های بسیاری داشته. من هم تا جایی‌که توانسته‌ام، پیگیر مشکلات بوده‌ام که برخی حل شده و برخی هنوز باقی مانده است.

حسین خدادادی که عضو شورای اجتماعی محله عبدالمطلب هم هست، این مسئولیت را توفیقی برای رفع مشکلات مردم محله می‌داند.

در پایان، حسین خدادادی، علی قائمی، جوان کشتی‌گیر خنده‌روی محله را که درزمینه آموزش و هدایت بچه‌های محله به‌سمت کشتی فعالیت می‌کند، به عنوان یکی از همسایه‌های خوب کوچه معرفی می‌کند.

پرورش استعداد‌های کشتی

علی قائمی به قول خودش، راه‌رفتن روی دو پا را از همین خیابان شروع کرده است. او در ابتدای جوانی به ورزش کشتی روی آورد و در این زمینه افتخاراتی نیز داشته است. می‌گوید: بیشتر خاطرات و آشنایی من با بچه‌ها، در هیئت و مسجد طفلان مسلم اتفاق افتاد. از همان ابتدا، همه‌کار برای هیئت انجام دادم؛ از چای‌دادن و سینه‌زنی تا علم‌کشی. بهترین رفیقان دیروز و امروزم، همان بچه‌های هیئت هستند.

علی قائمی می‌افزاید: کوچه و محله ما، بسیاری از نوجوانان بااستعداد و علاقه‌مند به کشتی را در خود جای داده است. با‌توجه‌به این علاقه، باشگاه کشتی در مسجد محله راه‌اندازی و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. استعداد‌های درخشانی کشف شد و توانستیم تعدادی از بچه‌ها را به مسابقات کشوری بفرستیم که برایمان افتخارآفرین شدند.

* این گزارش شنبه ۱۷ آبان‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۲۵ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.