محمدرضا احمدی تعریف میکند: پدرم روحانی هستند و یکی از سفارشهای همیشگیشان، مدارا با مردم و کسب حلال است. من هم از همان ابتدا سود کمتر و رضایت مشتری را در نظر گرفتم.
محله عبدالمطلب بدلیل قرارگرفتن بخش انتهایی بولوارعبدالمطلب در آن به این نام نامگذاری شده است. در وقفنامه میرزا ابراهیم رضوی و طومارعلیشاهی از مزرعه خایقان که موقوفه آستان قدسرضوی است، نام برده شده است. محل این روستا و زمینهای آن اکنون در حاشیه غربی تقاطع بولوارشفا و خیابان شهید موسوی قوچانی، خیابان سیمتری عقیلی و کنار مسجدالزهرا(ع) قرار گرفته است و به کوی قائم شهرت دارد.
هرروز حلقه گلی میخرید تا شاید عزیزالله بیاید و گردنش بیندازد. آخرین قطار که میرسید و میدید خبری از او نیست، دسته گل را به گردن آخرین رزمندهای که از قطار پیاده میشد، میانداخت و میگفت «تو هم عزیز من هستی.»
نجمه ساده میگوید: تا قبل از تشکیل پاتوق، دختران با این نظم و تربیت و با این تعداد در مسجد فعال نبودند. از سال گذشته که گروه شکل گرفت، توانستیم برای آنها فعالیتهای مختلفی تعریف کنیم.
حسین خدادادی، عضو شورای اجتماعی محله عبدالمطلب که امسال پنجمین پیادهروی اربعینش را تجربه کرد میگوید: غیر از پیادهروی اربعین قبلا هم به کربلا مشرف شدهام، اما پیادهروی در این روزها تجربه خاصی است.
رضا جنگی کارتونیست محله عبدالمطلب میگوید: شاید اگر آن روز نمیدیدم که آقای فربدنیا چطور هنرمندانه روی مقوای شیرینی، دویدن یک شیر را به تصویر کشیده، حالا من هم مثل برادرهایم مهندس بودم.
علی محبی همراه با همسر و فرزندانش زندگیاش را وقف مسائل دینی و برگزاری کلاسهای معارف، اخلاق و... کرده تا شاید بتواند خاطرهای ماندگار را از خود به جای گذارد.
عباد دوستی ۴۵ سال دارد و نزدیک به ۲۵ سال است که در نانوایی خیابان عبدالمطلب مشغول کار است. از نظر آقاعباد، تعهد مهمترین ویژگی نانواهاست.