ماجرای عجیب گم شدن پدر خانواده 
برتری علی گنابادی در جشنواره خوارزمی 
دلداری همسایه برای همسایه در محله مهدی‌آباد
سه بانوی همسایه کوچه عباس‌آباد۷ مبنای رفاقتشان کار‌های خیر و جهادی است. آنها در‌خلال همین کار‌های خیر، دوست شدند و دوستی‌شان در حال حاضر خواهرانه است.
محله مهدی‌آباد، جدیدترین محدوده شهری الحاق شده به منطقه ۵ و بسیار مهاجرپذیر است. بسیاری از اهالی اینجا از روستا‌های اطراف به شهر آمده یا به‌دلیل اجاره‌بهای کمتر در این محدوده ساکن شده‌اند. به‌همین‌دلیل تعدادی از خانوار‌ها در وضعیت مالی مطلوبی نیستند. البته که خیران و فعالان اجتماعی این محدوده هم کم نیستند؛ درست مثل سه بانوی همسایه کوچه عباس‌آباد۷ که مبنای رفاقتشان کار‌های خیر و جهادی است.
این سه همسایه و دوست در‌خلال همین کار‌های خیر، دوست شدند و دوستی‌شان در حال حاضر خواهرانه است.
هوای سالمندان را داشتن
طاهره عیدی دوازده‌سال است که به اینجا آمده و قبلا ساکن گلشهر بوده است. طاهره‌خانم در آن محله هم فعال اجتماعی بوده و در پایگاه‌های بسیج فعالیت می‌کرده است، اما وقتی اینجا آمدند، چون آسیب اجتماعی و مشکلات همسایگان را بیشتر دیده، فعالیت‌های اجتماعی و خیرخواهانه اش هم بیشتر شده است. همسایگان، طاهره‌خانم را خنده‌رو، مهربان و دغدغه‌مند معرفی می‌کنند؛ کسی که محله را عین خانه و خانواده‌اش دوست دارد و همیشه از احوال همسایه‌ها باخبر است.
این بانو درباره بخشی از فعالیت‌های خیرخواهانه‌شان می‌گوید: همراه دوستان همسایه، سراغ افراد کم‌بضاعت، بیماران یا سالمندان همسایه می‌رویم. مثلا سالمندان کم‌توان و در‌بستر‌افتاده را به اردو و زیارت حرم مطهر می‌بریم یا برای آنها دارو و مایحتاج تأمین می‌کنیم.
منزل طاهره‌خانم پایگاه خیرخواهی
طاهره دین‌پرور همراه همسرش، حبیب‌الله صبوری، سی‌سالی می‌شود ساکن این محله و کوچه هستند. این زوج به فعالیت‌های خیرانه و حمایت از هم‌محلی‌ها شهره هستند. منزلشان هم پایگاه امور خیریه است و هر‌موقع برنامه توزیع غذای گرم با کمک‌های خیر را در پیش دارند، محل سامان‌دهی و توزیع، خانه طاهره‌خانم است. همسایه‌ها او را درست مثل یک مادر، مهربان و سنگ صبور معرفی می‌کنند.
هر‌موقع برنامه توزیع غذای گرم با کمک‌های خیر را در پیش دارند، محل سامان‌دهی و توزیع، خانه طاهره‌خانم است
طاهره‌خانم عیدی درباره او می‌گوید: آرامشی دارد که قابل‌وصف نیست و غم و غصه‌ها را از دل همسایه‌ها می‌برد. صبرش هم خیلی زیاد است. چون منزلشان محل امور خیر و پایگاه توزیع است، نیازمندان محله همیشه سراغشان می‌آیند. روز و شب هم ندارد. انصافا اگر صبور نبودند، این وضعیت را تحمل نمی‌کردند.
همسایه‌هایی مثل خانواده
زهرا خیابانی حدود هفت‌سالی می‌شود که ساکن کوچه عباس‌آباد۷ شده است. اوایلی که به این محله آمد، خیلی گوشه‌گیر بود و به قول خودش حال‌وهوای این محدوده را دوست نداشت، اما با اصرار خانم‌های همسایه، راه پایش به مسجد امیرالمؤمنین (ع) همین معبر باز شد و حالا فرمانده پایگاه خواهران یاس نبی (ص) اینجاست.
او از نظر همسایه‌ها پر‌انرژی، مهربان و کارگشاست. خود زهرا‌خانم با کمک خیران، بسیاری از مشکلات معیشتی همسایگان کم‌بضاعت را رفع کرده است. می‌گوید: قبلا در محدوده میدان هفده‌شهریور ساکن بودیم و هیچ ارتباطی با همسایه‌ها نداشتیم، اما اینجا اوضاع فرق می‌کرد. اوایل از اینکه همسایه‌ها سراغم را می‌گرفتند و احوالپرس بودند، خوشم نمی‌آمد و آن را بد تعبیر می‌کردم. مدتی گذشت و فهمیدم همسایه‌ها خیلی مهربان و صمیمی هستند.
اینجا همسایه‌های سن‌وسال‌دار مثل مادر و جوان‌تر‌ها مثل خواهرانم هستند. سنگ صبورند و دلسوز. اگر یک روز ناراحت باشی حتما می‌فهمند و دلداری‌ات می‌دهند.
* این گزارش ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۴ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
