خانه ۴ نسل از خانواده بهرام کِشتی بوده است 
بابک مسعودی طراح سنگ مضجع امامرضا(ع) است 
رؤیای هفت‌سالگی امین حسینیان محقق شد
امین حسینیان، قهرمان رزمی‌کار اهل محله طلاب است؛ محله‌ای که با‌وجود کمبود امکانات ورزشی، استعدادهای درخشانی را در دل خود پرورش داده است. علاقه او به ورزش از دوران کودکی و با تماشای فیلم‌های جکی چان و بروس لی شکل گرفت.
رفت‌و‌آمد او همراه برادر بزرگ‌ترش، علی به باشگاه‌های رزمی، در ابتدا تنها برای تفریح و پر‌کردن اوقات فراغت تابستانی بود، اما از سال۱۳۷۹ درست زمانی که فقط هفت‌سال سن داشت، مسیر زندگی او رنگ‌وبوی دیگری گرفت. دیدن هم‌باشگاهی‌هایی که با مدال و افتخار از مسابقات استانی و کشوری بازمی‌گشتند، در دل امین، انگیزه‌ای تازه برای تلاش و پیشرفت ایجاد کرد.
با حمایت و تشویق برادر، به‌تدریج گام در مسیر قهرمانی گذاشت و راهی رقابت‌های جهانی شد. امین در طول بیش‌از یک دهه حضور در مسابقات بین‌المللی، نزدیک به بیست‌عنوان قهرمانی را از آنِ خود کرد. اکنون بیش‌از پانزده‌سال است که به‌عنوان داور و مربی رسمی فدراسیون انجمن‌های ورزش‌های رزمی ایران فعالیت می‌کند و تجربه سال‌های قهرمانی خود را به نسل تازه رزمی‌کاران منتقل می‌کند.
پدرم دوست داشت خداداد عزیزی بشوم
امین حسینیان از سال۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ ورزش کونگ‌فو را به‌صورت جدی دنبال کرد و از سال۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ فعالیت خود را در رشته مبارزات ساندا ادامه داد. در سال۱۳۹۱ به‌صورت رسمی به تیم ملی پیوست و نخستین حضور بین‌المللی‌اش در رقابت‌های آسیایی سال ۲۰۰۹ در کشور ترکیه رقم خورد.
در مسیر پر‌فراز‌ونشیب ورزشی‌اش، افتخارات بسیاری را به نام خود ثبت کرده است؛ قهرمانی مسابقات جهانی کیک‌بوکسینگ در سال۲۰۱۴ یونان، قهرمانی مسابقات حرفه‌ای موی‌تای در سال۲۰۱۷ تایلند، قهرمانی مسابقات آسیایی در سال۲۰۱۵ در ایران (تهران)، قهرمانی مسابقات اوراسیایی (اروپا و آسیا) در سال ۲۰۱۸ تهران، قهرمانی مسابقات بین‌المللی کاراته در سال۲۰۲۴ تهران، قهرمانی مسابقات جهانی کیک‌بوکسینگ در سال۲۰۲۵ ترکیه، قهرمانی تورنمنت بین‌المللی فول کنتاکت کاراته در سال۲۰۲۰.
اما مسیر موفقیت برای او آسان نبود. از همان آغاز فعالیت حرفه‌ای، خانواده‌اش چندان با ادامه این مسیر موافق نبودند. پدرش ترجیح می‌داد او به‌جای ورزش‌های رزمی، به‌سراغ رشته‌هایی، چون فوتبال یا کشتی برود و بار‌ها به او گفته بود «این ورزش آینده‌ای ندارد؛ فقط خودت را زخمی می‌کنی. بیا برو سراغ فوتبال و یکی مثل خداداد عزیزی بشو.»
با‌این‌حال، علاقه و اشتیاق امین به ورزش‌های رزمی چنان عمیق بود که چیزی نتوانست مانع‌از ادامه مسیرش شود. خودش دراین‌باره می‌گوید: یک شب بعد‌از تمرین، بینی‌ام آسیب دیده بود و احتمال می‌دادم شکسته باشد. تا صبح از درد به خودم پیچیدم، اما چیزی به خانواده نگفتم. نمی‌خواستم نگرانم شوند یا مانعم شوند.
سرانجام، نخستین مدال رسمی‌اش در مسابقات آسیایی را به دست آورد که نتیجه سال‌ها تلاش و صبوری بود. لحظه‌ای که پرچم ایران بالا رفت و سرود ملی نواخته شد، از شدت احساس افتخار و شادی، بغض راه گلویش را بست؛ حسی که به گفته خودش، هیچ قهرمانی دیگری در جهان با آن برابری نمی‌کند.
گریه خوشحالی
امین حسینیان اگرچه مسیر ورزشی خود را با کونگ‌فو آغاز کرد، در ادامه با ورود به رشته‌های کیک‌بوکسینگ و موی‌تای (بوکس تایلندی) توانست در سطح حرفه‌ای بدرخشد. کیک‌بوکسینگ، ترکیبی از سه رشته رزمی تکواندو، کاراته و بوکس است، و در موی‌تای نیز ضربات آرنج و زانو به آن افزوده می‌شود. به همین دلیل شدت و خشونت مبارزات در این رشته بسیار زیاد است و احتمال آسیب‌های جدی وجود دارد.
به گفته حسینیان، یکی از دلایل کمتر شناخته‌شدن این رشته نسبت‌به تکواندو و کاراته، نبود آن در رقابت‌های المپیک است. او می‌گوید: رشته موی‌تای به‌دلیل خشونت زیاد در فهرست رشته‌های المپیکی قرار ندارد؛ چون پیام المپیک، صلح، دوستی و روابط دوستانه میان کشورهاست. با‌این‌حال، موی‌تای در سطح جهانی و آسیایی بسیار جدی و حرفه‌ای دنبال می‌شود. اما همین المپیکی‌نبودن، سبب شده است از‌سوی نهاد‌های ورزشی کشور حمایت نشود.
مسیر حرفه‌ای این قهرمان ایرانی، پر از چالش و تلاش بوده است. او با اشاره‌به دشواری‌های این رشته می‌گوید: در موی‌تای، حساسیت مسابقات خیلی زیاد است. ممکن است در چند‌دقیقه مبارزه، همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، اما در ثانیه آخر یک ضربه سنگین باعث ناک‌اوت شود. از نظر درگیری عضلانی، موی‌تای به اندازه ۹۰دقیقه فوتبال انرژی می‌گیرد.
نخستین مدال رسمی امین حسینیان در مسابقات آسیایی را به دست آورد که نتیجه سال‌ها تلاش و صبوری بود
با وجود سختی‌ها و آسیب‌ها، انگیزه او هیچ‌گاه کم نشد. امین به یاد نخستین تجربه آسیایی‌اش می‌گوید: در همان دو مسابقه اول آسیایی، بینی و ابرویم شکست. بعد از آخرین مبارزه، نمی‌توانستم روی پا بایستم. درد تمام بدنم را گرفته بود و نزدیک بود از هوش بروم. مربی‌ام بالای سرم آمد و گفت «قهرمان شدی!» باورم نمی‌شد. از ۹نفری که از ایران رفته بودیم، فقط من مدال طلا گرفتم. وقتی دیدم پرچم ایران بالا رفت، اشک شوق در چشمانم جمع شد؛ احساسی که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.
مسیر حرفه‌ای او با قدرت ادامه یافت. در مسابقات جهانی کیک‌بوکسینگ سال۲۰۱۴ موفق شد مدال طلای جوانان جهان در وزن ۵۶کیلوگرم را از آن خود کند و عنوان فنی‌ترین فایتر جوانان جهان را به دست آورد؛ افتخاری بزرگ برای ورزش‌های رزمی ایران.
حمایت نمی‌شویم
چالش‌های مسیر قهرمانی در ورزش‌های رزمی تنها به آسیب‌های جسمی ختم نمی‌شود. به گفته امین حسینیان، مشکلات مالی و نبود حمایت مسئولان، یکی از موانع بزرگ پیش روی ورزشکاران این رشته است. در ایران، ورزش‌های رزمی در مقایسه با رشته‌هایی مانند فوتبال یا کشتی، از کمترین میزان حمایت مالی برخوردارند و همین مسئله باعث می‌شود بسیاری از استعدادها، به‌دلیل فشار‌های اقتصادی و دشواری تأمین معیشت، ناچار به ترک ورزش حرفه‌ای شوند.
او با گلایه می‌گوید: مسئولان را فقط وقتی می‌توان دید که بعد‌از مسابقات برای گرفتن عکس یادگاری با قهرمانان می‌آیند. ما فکر می‌کردیم بعد‌از مسابقات جهانی، تشویق یا حمایت خاصی از ما صورت بگیرد، اما چنین نشد. فقط یک تبریک ساده بود و هدیه‌ای کوچک. همه هزینه‌های حضور در مسابقات بین‌المللی، از تمرین و اردو گرفته تا رفت‌و‌آمد و اقامت، بر‌عهده خودمان است. خوش‌شانسی بزرگی است اگر بتوانیم اسپانسری پیدا کنیم تا بخشی از این هزینه‌ها را پوشش دهد.
امین با حسرت از دوستان و هم‌محله‌ای‌هایش یاد می‌کند که علی‌رغم کسب عناوین جهانی، به‌دلیل نبود امکانات و حمایت در داخل کشور، مجبور شدند برای ادامه مسیرشان به خارج از ایران بروند؛ «بعضی از رفقایم که سال‌ها کنار هم تمرین می‌کردیم، حالا به دعوت کشور‌های دیگر پاسخ مثبت داده‌اند. آنها امروز در باشگاه‌های مجهز خارجی تمرین می‌کنند و برای پرچم کشوری غیر از وطنشان افتخار می‌آفرینند. این برای من خیلی تلخ است؛ اینکه استعداد‌هایی که می‌توانستند نام ایران را بار‌ها در جهان طنین‌انداز کنند، مجبور به مهاجرت شدند، تنها به‌خاطر بی‌توجهی و نبود حمایت.»
با وجود همه این دشواری‌ها، حسینیان همچنان با انگیزه و عشق به وطن به فعالیت خود ادامه می‌دهد؛ زیرا باور دارد قهرمانی واقعی، نه فقط روی سکو، بلکه در ماندن، استقامت و تلاش برای سربلندی کشور معنا پیدا می‌کند.
علاقه و استعداد، شرط موفقیت
حسینیان که در رشته تربیت‌بدنی در دانشگاه تحصیل کرده، در این سال‌ها شاگردان بسیاری پرورش داده است. او با کشف استعدادها، کودکان و نوجوانان محله طلاب و دیگر محله‌های شهر را به ورزش‌هایی که متناسب با شرایط جسمی‌شان و مورد‌علاقه آنهاست، راهنمایی می‌کند.
به نظر او معیار‌های متعددی در انتخاب یک ورزش اثرگذارند. او بر این باور است که کشف استعداد و تمرکز بر علاقه واقعی نوجوانان، اولین گام برای موفقیت است و در صورت علاقه‌نداشتن هر کاری بی‌نتیجه است؛ «پدر و مادر باید درک کنند که هر ورزشکاری استعداد خاص خود را دارد و مجبور‌کردن فرزند به انجام ورزش دلخواهشان همیشه نتیجه‌بخش نخواهد بود. خیلی از پدر و مادر‌ها اصرار دارند که نوجوانشان در یک رشته رزمی مشغول فعالیت باشد.
پدر و مادر باید درک کنند که هر ورزشکاری استعداد خاص خود را دارد و مجبور‌کردن به انجام ورزش دلخواهشان نتیجه‌بخش نخواهد بود
فکر می‌کنند برای یک نوجوان پسر رزمی‌کار‌بودن یک ویژگی ضرور‌ی است در‌حالی‌که ممکن است افراد بسیاری به‌دلیل فیزیک بدنی یا شرایط روحی متفاوت اصلا در این رشته موفق نباشند.
من شاگردی داشتم که بعد از چند سال فعالیت در این رشته به موفقیتی دست پیدا نکرد؛ زیرا هم خودش علاقه‌مند نبود و هم به نظرم استعدادش در رشته دیگری بود. وقتی خودش گفت که به والیبال علاقه دارد، راهنمایی‌اش کردم که وارد این رشته شود و الان عضو تیم استان و ورزشکار موفقی است.»
جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی با ورزش
این مربی معتقد است ورزش به‌تنهایی می‌تواند از مشکلات روحی‌روانی و آسیب‌های اجتماعی جلوگیری کند؛ «متأسفانه در محله طلاب و طبرسی‌شمالی، آسیب‌های اجتماعی زیاد است. روز‌هایی که برای ورزش به پارک گلشور یا ملت می‌روم، از دیدن بچه‌هایی که در سنین کم مشغول استعمال دخانیات هستند، بسیار غصه می‌خورم.
الان امکانات آسیب‌زا مثل همین سیگار و مواد مخدر راحت‌تر و بیشتر از هر چیز دیگری در‌اختیار نوجوان‌ها و جوان‌هاست. اما مسئولان و متولیان امر متوجه نیستند که فضای ورزشی مناسب و امکانات ورزشی کافی در این محله‌های پرجمعیت چقدر کم است. علاوه‌بر این، مردم این محله از قشر متوسط اجتماع هستند و والدینی که برای فعالیت‌های ورزشی فرزندان خود هزینه می‌کنند، در مضیقه قرار دارند. از‌طرفی بسیاری از استعدادها به‌خاطر این شرایط نامناسب به هدر می‌رود و نوجوانان باهوش و با‌انگیزه به‌دلیل مشکلات مالی، از ادامه فعالیت‌های ورزشی باز می‌مانند.»
او باور دارد که بچه‌های این محله جزو با‌استعدادترین بچه‌های شهر هستند. اینها سرمایه‌های اجتماعی این مملکت‌اند که اگر درست و به‌موقع مدیریت شوند، آینده درخشانی در انتظار آنهاست و افتخارآفرینان بزرگی برای ایران خواهند بود.
آرزویی برای بچه‌های محله
هدف و آرزوی نهایی آقای مربی، رشد استعداد بچه‌های محله است؛ آرزویی که در‌صورت محقق‌شدن، نه‌فقط او را، که بسیاری از بچه‌های این محله را هم به آرزویشان می‌رساند؛ «کمبود باشگاه‌های مجهز و حرفه‌ای در این منطقه باعث افزایش هزینه‌های ورزش شده است.
مربی‌ها و ورزشکاران باید مبالغ هنگفتی را به‌عنوان اجاره به باشگا‌ه‌داران یا نهاد‌هایی که فضایی را برای اجاره به باشگاه ورزشی اختصاص می‌دهند، بپردازند. برنامه‌ای که برای آینده دارم، افتتاح باشگاه شخصی خودم است، که در آن، با کمک خیران و نیکوکاران بتوانیم بدون محدودیت، به استعدادیابی کودکان و نوجوانان این محله بپردازیم.»
حسینیان می‌گوید اگر به تمکن مالی خوبی برسد، حاضر است بدون چشمداشت، به آموزش بچه‌ها بپردازد.
افتخارات بین‌المللی امین حسینیان از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۵
۲۰۰۹
قهرمان مسابقات بین‌المللی فول کنتاکت
۲۰۱۰
قهرمان مسابقات برون‌مرزی گرجستان
۲۰۱۱
قهرمان آسیایی کیک‌بوکسینگ ارمنستان
۲۰۱۲
قهرمان بین‌المللی کونگ‌فو پاکستان
۲۰۱۳
قهرمان تورنمنت بین‌المللی کیک‌بوکسینگ ایران
۲۰۱۴
قهرمان جهان کیک‌بوکسینگ / نایب‌قهرمان فول‌کنتاکت یونان
۲۰۱۵
قهرمان آسیایی کیک‌بوکسینگ تهران / کاپیتان تیم منتخب ملی جوانان ایران
۲۰۱۶
قهرمان بین‌المللی کاراته
۲۰۱۷
قهرمان جهانی موی‌تای و حرفه‌ای موی‌تای تایلند (کسب کمربند طلایی)
۲۰۱۸
قهرمان اورآسیایی فول‌کنتاکت کیک‌بوکسینگ آذربایجان
۲۰۲۰
قهرمان تورنمنت بین‌المللی فول‌کنتاکت کاراته
۲۰۲۳
قهرمان بین‌المللی کیک‌بوکسینگ
۲۰۲۴
قهرمان بین‌المللی کاراته ایران
۲۰۲۵
قهرمان جهان کیک‌بوکسینگ ترکیه
* این گزارش یکشنبه ۲۷ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۳۵ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
