پارسا قدرت چهار سال پیش به گروه سرود عشاقالمهدی (عج) پیوست و یکی از اعضای اصلی و تکخوان این گروه هنری است. علاقه و استعدادش سبب شد به مداحی و ذکر اهلبیت (ع) نیز علاقهمند شود. او حالا عضو گروه نغمهسرایان حرمرضوی است.
محسن شیرازی میگوید: همه صدایش میکردند «بابا». خیر همه را میخواست و حواسش به همه بود. مسجد امامحسن مجتبی(ع) و گاراژ تعمیرات ماشینهای سنگین یادگار حاجحسن است.
اولین شنبههای هر ماه، بیبیفاطمه حسینی، میزبان جمع قرآنیای است که قرار گذاشتهاند ماه و هفته خود را با ذکر خدا و نام و یاد اهلبیت (ع) آغاز کنند؛ دورهمیای که هر هفته در خانه یکی از اعضای جلسه برگزار میشود.
در سالهای دفاع مقدس حجیه علیزاده، مادر شهیدان پوراکبر چشمانتظار مردهای خانه بود؛ زنی که به گفته خودش از امانتهای خدا دست شسته بود و در راه اسلام و امام (ره) فرستاده بودشان زیر آتش جنگ.
امیرحسین عطایی از دهسالگی وارد باشگاه تکواندو شد و از همان موقع چنان به ورزش علاقه پیدا کرد که تا الان همچنان در این رشته ورزشی فعالیت میکند. او بسیاری از دوستانش را هم به ورزش علاقهمند و با خود همراه کرده است.
غلامرضا بلالی تعریف میکند: مردم لولههای آب را آوردند وسط خیابان و به عرض چیدند تا جلو حرکت تانکها را بگیرند. طلبهای رفت روی لوله تانک و رو به جمعیت انقلابیها گفت بروید که الان همه ما را همینجا میکشند.
در این سالها اسماعیل احمدی هیچوقت محصولاتش را در گلشهر نفروخته یا مثلا کسی از همسایهها برای سفارشی شخصی سراغش نیامده است. میگوید: مجبوریم به هر نوع شرایطی تن بدهیم تا تولیدات روی دستمان نماند.