حسن چمنیان مربی بزرگان فوتبال مشهد بوده است 
اشعار فاطمه در کتاب گزیده شعر خراسان به چاپ رسیده است 
دیوار مهربانی در خانه محبوبه‌خانم
خیابان اروند۲۹ شاید شلوغ‌ترین و زنده‌ترین خیابان محله اروند باشد. بیشتر ساکنانش از قدیمی‌های محله‌اند و یکدیگر را می‌شناسند، هر‌روز سلام و احوال‌پرسی می‌کنند و رسم همسایگی را از یاد نبرده‌اند. در این خیابان، همکاری و همدلی بین مردم پررنگ است.
خیابان اروند۲۹ شاید شلوغ‌ترین و زنده‌ترین خیابان محله اروند باشد. بیشتر ساکنانش از قدیمی‌های محله‌اند و یکدیگر را می‌شناسند، هر‌روز سلام و احوال‌پرسی می‌کنند و رسم همسایگی را از یاد نبرده‌اند. در این خیابان، همکاری و همدلی بین مردم پررنگ است؛ چه در جشن‌ها و اعیاد مذهبی و چه در سوگواری‌هاکه در مسجد محل برگزار می‌شود.
مشتری نه، همسایه‌های حامی
فائزه جهاندیده، حدود پانزده‌سال پیش، از محله کشاورز به خیابان اروند۲۹ نقل مکان کرده است. او سه فرزند دارد و مدتی خادم مسجد جوادالرضا (ع) بوده و هنوز هم در فعالیت‌های مسجد مشارکت دارد. همسایه‌ها او را با روحیه آرام و متینش می‌شناسند و از اعتمادپذیری و مهربانی‌اش می‌گویند؛ کسی که می‌توان با او درد‌دل کرد و همیشه از حضورش حس آرامش گرفت. فائزه هم به نوبه خود، حس خوبی نسبت‌به همسایه‌ها دارد و مهم‌ترین ویژگی خیابان را همدلی ساکنانش می‌داند.
او ترشی لیته، کیک، شیرینی و پیراشکی می‌پزد و چند‌سالی است که سفارش‌های خانگی می‌گیرد. فائزه خانم تعریف می‌کند که اولین مشتری‌هایش همسایه‌ها بودند و از او به‌خوبی حمایت کردند؛ دائم سفارش می‌دادند و او را به دوستان و آشنایانشان معرفی کردند. حالا به لطف این پشتوانه محکم، کسب‌وکارش رونق گرفته است.
یکی از افرادی که همیشه حامی او بوده است و به او انگیزه می‌دهد، کلثوم رنجبر است؛ «مثل یک خواهر بزرگ‌تر همیشه هوایم را دارد و گاهی در تهیه سفارش‌ها هم کمکم می‌کند.»
انگیزه‌بخشی به همسایه‌ها
کلثوم رنجبر یکی از چهره‌های شناخته شده و مهربان این خیابان است. او هم مانند فائزه، ترشی درست می‌کند و می‌فروشد و علاوه بر آن، به‌گونه‌ای زندگی همسر بیمار و فرزندانش را پیش می‌برد. به گفته فائزه، کلثوم خستگی‌ناپذیر است و هیچ مشغله‌ای باعث نمی‌شود همسایه‌ها را فراموش کند.
خیلی‌ها نمی‌توانستند هزینه میوه و شیرینی بدهند و جلسات را رها کردند
خودش می‌گوید: بیشتر فعالیت من در پایگاه بسیج بانوان مسجدالرضا (ع) است. جانشین فرمانده هستم و چند‌سال پیش جلسات قرآن را هم در مسجد به راه انداختم که باعث شد همسایه‌ها بیشتر با هم ارتباط برقرار کنند.
کلثوم خانم علاوه‌بر‌این، در جمع‌آوری کمک‌های خیریه، برگزاری کارگاه‌های خانگی برای زنان و کودکان و هماهنگی برنامه‌های محله فعال است و همیشه به دیگران انگیزه می‌دهد. با‌این‌حال تعریف می‌کند که هیچ همسایه‌ای در پشتکار و فعالیت‌های خیر به گرد پای محبوبه‌خانم نمی‌رسد؛ همسایه‌ای که از کودکی در این خیابان زندگی کرده و حالا به‌دلیل فعالیت‌هایش در کار‌های خیر، زبانزد محله است.
پلی برای ارتباط همسایه‌ها
محبوبه‌سادات زاهدی، زنی خوش‌رو و خوش‌صحبت است که با همه همسایه‌ها رابطه‌ای گرم و دوستانه دارد. میزان فعالیت‌های او در این چندسطر نمی‌گنجد؛ او طبقه بالای خانه‌اش را تبدیل به یک مرکز خیر کرده و اسمش را هم دیوار مهربانی گذاشته است. هر ماه پوشاک و وسایل بدون‌استفاده یا نو همسایه‌ها را به خانواده‌های نیازمند می‌دهد.
با‌این‌حال، مهم‌ترین کار محبوبه خانم، پررنگ نگهداشتن روابط همسایگی است؛ «چند‌سال است روضه‌های خانگی کم‌رونق شده و دلیلش مشکلات اقتصادی بود؛ خیلی‌ها نمی‌توانستند هزینه میوه و شیرینی بدهند و برگزاری جلسات را رها کردند. من گفتم در خانه خودم هر هفته روضه برگزار کنم و فقط با چای پذیرایی کنم تا این رسم از بین نرود.»
محبوبه خانم علاوه‌بر‌این، میانجی بسیاری از اختلافات کوچک محله است، به همسایه‌ها کمک می‌کند تا با یکدیگر تعامل بهتری داشته باشند. فعالیت‌های او حتی باعث شده است همسایه‌ها در مناسبت‌های محلی و جشن‌ها با شور و انگیزه بیشتری مشارکت کنند و حس تعلق به محله تقویت شود.
* این گزارش دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۳ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
