کلوخ‌بازی در زمین‌‌های خاکی شهرک حجت(عج)

محسن قربانی، آرایشگر جوان محله حجت(عج)، ۴۴ سال پیش در این محله به دنیا آمده است. او شکل‌گیری این محله را به خاطر دارد؛ از زمانی که شامل تعدادی خانه مسکونی در میان زمین‌ها و باغ‌های زردآلو و آلو بود، تا امروز که به محله‌ای بزرگ و چندهزارنفری تبدیل شده است.

روزگاری، بین خیابان‌های شهید درودی ۷ تا ۱۵ کنونی کال بزرگی قرار داشت که به محل ریختن نخاله‌های شهری تبدیل شده بود. بهترین سرگرمی ما بازی «جنگی» در این تپه‌های نخاله بود. بچه‌ها به دو دسته تقسیم می‌شدند و با کلوخ به هم حمله می‌کردند. در جریان این بازی سر چند نفر شکست.

مدرسه ابتدایی مرحوم محمدعلی جورابچیان که سال ۱۳۶۴ ساخته شد، اولین مدرسه این محله است. بهترین خاطرات من از این مدرسه مربوط به سالگرد‌های پیروزی انقلاب اسلامی و دهه فجر است. هرسال با کمترین امکانات کلاس‌ها شرشره‌بندی و تزیین می‌شد. عضو گروه نمایش مدرسه بودم و نمایش‌هایی را اجرا می‌کردم.

مسجد جامع حضرت حجت (عج) با همت نخستین‌ساکنان این محله در سال ۱۳۵۹ ساخته شده است. این مسجد اولین پایگاه تجمع و اطلاع‌رسانی مردم محله بود. در دوران جنگ سنگری با کیسه‌های شن جلو مسجد ساخته بودند و من هنگام عبور از کنار این سنگر، بسیجی‌هایی را می‌دیدم که نگهبانی می‌دادند.

یک مغازه بقالی در خیابان شهید درودی ۲۶ وجود داشت که صاحبش پدرم، محسن قربانی بود. اهالی برای استفاده از تلفن عمومی محله هر ساعتی به پدرم مراجعه می‌کردند و سکه پنج‌ریالی و ده‌ریالی می‌خواستند.

قدیم این کال این‌قدر گود و عمیق نبود. کمی پست‌تر از زمین‌های اطراف بود و سطح آن باختره (مزرعه طالبی و خربزه) بود. یک‌سال سیل سنگینی از بالادست آمد و آب زیادی به داخل خانه‌های اهالی وارد شد. بعد از این اتفاق، شهرداری مسیر سیل را گود کرد و سال‌های بعد با سامان‌دهی، کال حالت امروزی را پیدا کرد.

آن سال‌ها کنار جوی آب محله درختان توت زیادی وجود داشت. تفریح ما بچه‌ها این بود که هرروز برای توت‌خوردن می‌رفتیم. فقط چند درخت کهن‌سال توت از آن زمان باقی مانده است که امروز حدفاصل شهیددرودی ۱۹ تا ۲۱ قرار دارد.

* این گزارش شنبه ۷ تیرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۰۸ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.