منزل پنجاهمتری ربابهعاقلی نیت در خیابان حجاب ۲۰ اولین منزل محله رازی بود که شهرداری زمین آن را در ازای گرفتن خانهشان در محل ترمینال فعلی در خیابان امامرضا (ع) به آنها داد.
او بیش از ۳۰ سال پیش اولین ساکن در این حوالی بود که به آن مفتآباد میگفتند و پر از پستی و بلندی و شغال و مار و موشهای صحرایی بود. حتی برای ساخت پنجاه متر خانه، زمین را با لودر صاف کردند. این روزها هر کسی در محله، گرهی در کار و زندگیاش بیفتد، میداند راهحل آن دست ربابهخانم است.
اینجا خانه صاحبجان فامیلی معروف به «خانم جهان» است که از ۲۷ سال پیش در خیابان شهید هریری ۱۴ زندگی میکند. خانه کوچک او پاتوق جشنها و عزاداریها، دوره قرآن و صندوق قرضالحسنه محله است.
یک استخر بزرگ در میدان سرلشکر مظاهری بود که به آن سیلبند میگفتند، خیلیها برای شنا به اینجا میآمدند، غافل از اینکه این استخر مانند باتلاق آدمها را در خودش فرومیکشید. سال ۱۳۷۵ چهارجوان اینجا غرق شدند.
سال ۱۳۹۲ بود که مسجد حضرت ابوالفضل (ع) در خیابان شهید هریری ۱۲ را افتتاح کردیم. تا دو سال دروپنجره مسجد را با کیسهگونی پوشانده بودیم تا اینکه با هزینه اهالی دیوارها را گچکاری و پنجرهها را رنگآمیزی کردیم.
حدود ۱۰ سال پیش از طرف رادیو آمدند و از من مصاحبه گرفتند که اینجا چه میخواهید؟ گفتم: یک خط اتوبوس از همه واجبتر است. کمی بعد خط ۱۷.۱ به محلهمان آمد.
از سال ۱۳۷۵ تا وقتی مسجد محله بنا شد، بغلدست خانهام در حجاب ۲۰ داربستی زدم و تکیهای بنا کردم. اگر شب باران میبارید، صبح روز بعدش فرشهای تکیه خیس خیس بود. همه را روی میلههای داربستها میانداختم تا خشک شوند. شبهای جمعه آبگوشت میگذاشتم و صمیمیتها بهواسطه همان تکیه بیشترشد.
سیزده بهدرهای قدیم مردم از همه جای شهر به زمینهای سبز بین حجاب و اندیشه میآمدند و خوش بودند. در قدیم خانمهای محله دورهم جمع میشدیم و همینجا پیادهروی میکردیم، اما حالا ناامنی بیداد میکند.
* این گزارش چهارشنبه ۱۲ دیماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۱ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.