روزی که دبیر ورزش مدرسه علامه قزوینی از علاقهمندان به رشته دوومیدانی تست میگیرد تا استعدادهای این رشته را معرفی کند، آغازی میشود برای داستان زندگی ورزش ی مبین محمدپور ۱۷ ساله.
تیم فوتبال«گلچهره» تازه در محله شکل گرفته بود و محمود وظیفهدوست و هممحلیهایش آرزوی یک مسابقه جدی با محلات دیگر را داشتند. تابستان۱۳۵۵ آرزویشان به بار نشست اما پایشان به توپ و میدان نرسیده مسابقه به پایان رسید!
سجاد با اینکه دهسال بیشتر ندارد، دهمدال طلا، نقره و برنز در سطح استانی و کشوری به ارمغان آورده که آخرینش، مدال طلای مسابقات انتخابی تیم ملی است که در تهران برگزار شد.
نازنین و ریحانه هردو هشتسالهاند و توانستهاند سال گذشته، در مسابقات بوکس کشوری مقام دوم و امسال در مسابقات کشوری رزم طوس، مقام اول و در مسابقات کشوری سوپر ساباکی نیز مقام اول را کسب کنند.
علی عبدی میگوید: اول از همه مبارزه و قهرمانی را دوست دارم. دلم میخواهد عناوین جهانی این رشته را به دست بیاورم. بعد از آن دلم میخواهد باشگاهی تأسیس کنم و مربیگری کنم.
این مربی با شاگردانش رابطهای عمیق و دوستانه دارد و بهعنوان مشاوری دلسوز در زمینههای فردی و تحصیلی آنها عمل میکند. بچهها بهراحتی مشکلات و دغدغههای خود را با او درمیان میگذارند.
افتخارات فاطمه آنقدر زیاد است که نمیتواند همگی را به ذهن بسپارد. میگوید: آنقدر به ورزش علاقه دارم که هرقدر هم خسته باشم، باید تمرینات ورزش یام را انجام بدهم تا همیشه در شرایط آمادگی باشم.