برای محمود رمضانی همه‌چیز از یک پیشنهاد دوستانه شروع شد. زمانی‌که مصطفی حشمتی در شانزده‌سالگی دست محمود را گرفت و گفت: «بیا برویم گود زورخانه؛ می‌گویند ورزش خوبی است.»
گود توس از سال ۸۳ متولد و از همان زمان با استقبال هواداران کشتی باچوخه مواجه شد. چنانکه این روز‌ها تعداد تماشاچیانش به ۵ هزار نفر هم می‌رسد.
سخدری از جنس پهلوان انی بود که نه غلو می‌کرد و نه دوست داشت خیلی زور بازویش را به رخ کسی بکشد. این را حسن ریاحی، از شاگردان قدیمی این پهلوان و از پیش کسوتان کشتی پهلوان ی مشهد، می‌گوید.
سیدمحمد ببرحسینی، قدیمی‌ترین مرشد مشهد سال ۱۳۲۲ وارد گود شد و تا بعد از ۹۰ سالگی در گود‌های پهلوان ی مرشدی می‌کرد.
پهلوان حسن حسن‌پور را توسی‌ها خیلی خوب می‌شناسند. یکی از نامداران دهه‌های ۴۰ و ۵۰ که معرفی‌نامه‌اش، قهرمانی مردان جهان را یدک می‌کشد.
حاج علی‌اصغر نجارزاده و پسرش هاشم سال‌ها در گود چوخه توس کشتی گرفته‌اند و هر دو سابقه حضور در جبهه را دارند. حاج علی‌اصغر می‌گوید: در تنگه چزابه گیر افتاده بودیم و مهمات نداشتیم. برای همین بیشتر درگیر جنگ تن‌به‌تن می‌شدیم.
محمد رحیمی، پیشکسوت ورزشی، یکی از بانیان راه‌اندازی گود کشتی مهدی‌آباد است. او با بیش‌از هفتاد‌سال فعالیت در حوزه کشتی باچوخه، از آخرین پیشکسوتان این رشته در مشهد و خراسان است.