روحیه پهلوان ی همیشه ضمیمه نامآوریهای محمدحسین حیدری بوده است. معروف بوده است به « پهلوان ریزقامت محله» که نمیگذاشته کسی دست تنها بماند.
آنچه که بیش از هر چیز زندگی « پهلوان رستم» را خاص کرده، علاقه او به جمع آوری اشیای خاص است. «موزه آیینهای پهلوان ی شه لافتی» نتیجه این علاقه اوست که ۶۰ سال به طول انجامیده است.
ابراهیم صدری که ۵۷ سال از عمرش با کشتی پیوند خورده است میگوید: از قدیم هر کجا نیاز به ریشسفیدی بود، از کشتیگیرها کمک میخواستند.
بعد از نزدیک به چهلسال، گود شهیدچمران نیاز به تعمیر دارد، درست مثل فردی که به میانسالی رسیده و هر روز بخشی از بدنش بیمار میشود و نیازمند دکتر است.
یکی از رسوم کشتیگیران و پهلوان ان قدیم رسم سفرهداری بود، قربانعلی غلامی با ۹۴ سال سن را از این حیث میتوان جزو آخرین سفرهداران کشتی پهلوان ی دانست.
کربلایی عباس ناجیاصغری به «عباس گوشتی» و «عباس نادر» محله نوغان معروف بود، پهلوان محله بود و هوای نیازمندان را داشت.
سبک و شیوه خاص ضربگرفتن سیدمهدی ببرحسینی، از دلایل شهرتش در میان اهل فن است؛ کافی بود یک بار پهلوان ی با ضرب مرشدی او ورزش کند، چنان شیفتهاش میشد که دلش نمیخواست به زورخانه دیگری برود.