کد خبر: ۱۰۵۶۵
۲۶ مهر ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۰

مرام قهرمانی نوجوان کشتی‌گیر پایین خیابان

قدوقواره‌اش کمتر از سنش نشان می‌دهد، اما مرام پهلوانی‌اش خیلی جلوتر از هم‌سن‌وسال‌هایش است. کافی است یک بار احمدرضا را روی تشک کشتی ببینید تا معنی بامرام‌بودنش را متوجه شوید.

قدوقواره‌اش کمتر از سنش نشان می‌دهد، اما مرام پهلوانی‌اش خیلی جلوتر از هم‌سن‌وسال‌هایش است. کافی است یک بار احمدرضا را روی تشک کشتی ببینید تا معنی بامرام‌بودنش را متوجه شوید؛ به‌خصوص وقتی رقیبش با وزن برابر، سن کمتری دارد و این نوجوان با‌اخلاق موقع فن‌زدن نقش بزرگ‌تر را بازی می‌کند.

احمدرضا جعفری، نوجوان یازده‌ساله محله پایین‌خیابان که موفق شده است علاوه‌بر پنج‌طلای مشهد، مدال‌های طلا و نقره و برنز استان را هم به دست آورد، کشتی و اخلاق را در‌کنار هم دنبال می‌کند.

-چندوقت است به‌صورت حرفه‌ای ورزش می‌کنی؟

بیشتر از دوسال‌و‌نیم است که کشتی می‌گیرم. آن را از همان روز اول جدی گرفتم و در مسابقات شرکت می‌کردم. قبل از آن مدتی والیبال بازی می‌کردم، اما به پدرم گفتم که به کشتی بیشتر علاقه دارم. او هم گفت «هر ورزشی که دوست داری، انتخاب کن.»


-یعنی کشتی انتخاب خودت بود؟

بله، پدرم داور والیبال و فوتبال است و به‌همین‌دلیل من را هم برد تا در رشته والیبال تمرین کنم. اما وقتی مسابقات کشتی را در تلویزیون می‌دیدم، احساس کردم این رشته مورد‌علاقه من است. به‌خصوص با دیدن کشتی‌های المپیک و قهرمانی ورزشکاران ایرانی مطمئن شدم که رشته درستی را انتخاب کرده‌ام.

-درنتیجه این انتخاب درست، چه مقام‌هایی به دست آوردی؟

یک قهرمانی، یک نایب‌قهرمانی و یک سومی استان و پنج‌طلای باشگاه‌های مشهد. اولین مدال طلا را در وزن ۲۱ کیلوگرم گرفتم، بعد در وزن ۲۳‌کیلوگرم طلا گرفتم و در ۲۵‌کیلوگرم هم سه‌طلای مشهد و طلا و نقره استان را به دست آوردم. الان که در وزن ۲۸‌کیلوگرم ورزش می‌کنم، از ابتدای سال، طلای مشهد و یک نقره استان را به‌دست آورده‌ام.

-چقدر تمرین می‌کنی که توانسته‌ای در کمتر از سه سال، تا این حد پیشرفت کنی؟

ساعت ۱:۳۰ که از مدرسه برمی‌گردم تا ۳:۳۰ تمرین بدن‌سازی، بارفیکس و شنا انجام می‌دهم. در باشگاه هم سه‌ساعت ورزش می‌کنم؛ گاهی یک‌ساعت هم بیشتر می‌مانم و تمرین می‌کنم. به‌طور کلی تمرین‌ها در هفته پنج‌جلسه سنگین و یک جلسه سبک است؛ جمعه‌ها هم روز استراحتم است.

ما در‌کنار تمرین بدنی به اخلاق هم توجه می‌کنیم. مثلا در تمرین‌ها وقتی حریفم سنش کم است، مراقبش هستم که آسیب نبیند



-در این تمرینات سنگین یا مسابقات، آسیب دیده‌ای؟

پارسال یک بار در تمرین، حریفم را بلند کردم و خواستم از بالا زمین بزنم که رباط پای راستم تا حد پارگی آسیب دید، اما پاره نشد. تا پنج‌ماه نتوانستم مسابقه بدهم و تمرین کنم. بدنم کمی ضعیف شد، اما دوباره با تمرین توانستم مثل اول شوم. در کشتی آسیب‌های معمولی مانند ضربه‌خوردن لاله گوش، طبیعی است و باعث نمی‌شود از تمرین عقب بمانیم. 

-یعنی کسی که کشتی می‌گیرد، صبر را یاد می‌گیرد؟

بله، کشتی ورزش پهلوان‌ها‌ست. ما در‌کنار تمرین بدنی به اخلاق هم توجه می‌کنیم. مثلا در تمرین‌ها وقتی حریفم سنش کم است، مراقبش هستم که آسیب نبیند. با اینکه آرزوی من قهرمانی المپیک است، پهلوانی برایم مهم‌تر است. می‌خواهم مثل بابایم قهرمان ورزش باشم و درسم را هم در رشته تربیت‌بدنی بخوانم. هیچ فایده‌ای ندارد که کسی قهرمان باشد ولی اخلاق خوبی نداشته باشد. تختی و رسول خادم به‌خاطر مرام پهلوانی‌شان اسطوره‌های کشتی هستند.

-در‌کنار کشتی، فعالیت‌های دیگر را هم دنبال می‌کنی؟

به مدرسه «نسل آفتاب» می‌روم که وابسته به حوزه است و برایمان هیئت مخصوص دارد. هر چهارشنبه و آخر هفته‌ها هیئت دایر است و من هم در آن شرکت می‌کنم. حفظ سوره‌های قرآن را هم شروع کرده‌ام، چون آیه‌های قرآن، درس اخلاق را به ما یاد می‌دهند. به خوش‌نویسی هم علاقه دارم و مدتی آن را انجام می‌دادم ولی الان به‌خاطر تمریناتم فرصت ندارم به آن بپردازم.

* این گزارش در شهرآرا محله منطقه ثامن مورخ ۲۶ مهرماه ۱۴۰۳ منتشر شده است.

کلمات کلیدی
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44