آرزوهایشان کوچک است: آرزوی دیدن دوباره همسر، کاسبی در مغازه، سکونت در خانه‌ای که سال‌ها کلید درش همراهشان بوده است.
محله سجاد که امروز از محله‌های مدرن مشهد است، در گذشته بخشی از زمین‌های مزرعه «زرگران» بوده است. باغ‌های خوش‌آب‌وهوای این محله، محلی برای فرار مردم مشهد از گرمای تابستان بوده است. ولیان، استاندار وقت خراسان، حدود سال ۱۳۵۴ زمین‌های این محله را به مهندسان، معلمان و استادان دانشگاه واگذار کرد و حق فروش زمین را از آن‌ها گرفت تا محله مختص همان اقشار بماند.
بهروز محسنی می‌گوید: چندشب بود که به‌خاطر دریافت خبر نشستن آپولو، مجبور بودم در دفتر کارم بمانم. آن زمان، هنوز تلفن وارد زندگی مردم نشده بود و من نتوانسته بودم خانواده‌ام را درجریان دیرآمدنم بگذارم.
محمد‌جواد عمید‌مطلق، هم‌محله‌ای خوش‌ذوقی است که بر بلندای پشت‌بام خانه‌اش طبیعتی دلنشین پدید آورده است.
با ساخت خانه‌های سازمانی در اواسط دهه۵۰ در خیابان امین برخی از رؤسای ادارات در این قسمت از شهر ساکن شدند.
قدمت خیابان میلاد۱۲ به دهه۵۰ برمی‌گردد. زمین‌های بایر این خیابان بعد‌از انقلاب به‌مرور قطعه‌بندی و ساخته شد. تا سی‌سال پیش، این خیابان و معابر اطراف «بنفشه» نام داشت و بعد به «میلاد» تغییر نام پیدا کرد.
همشهری کوچه بیستون مدعی است رکورددار رانندگی با خودروهای سنگین است.
دکتر رؤیا رستگار تعریف می‌کند: ناظم مدرسه درحال به صف‌کردن بچه‌ها بود. چشمش که به من افتاد، با تحکم گفت «دختر جان! برو توی صف. چرا این‌قدر تعلل می‌کنی؟» به او گفتم: «من دانش‌آموز نیستم؛ معلم هستم.»