منطقه ۴

منطقه ۴

پاتوق طلبه‌های مشهد

محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.

زیارت کربلا، پاداش حفظ قرآن
ملیکا محمد‌دوست به‌عنوان کوچک‌ترین حافظ قرآن، رتبه ممتاز را به دست می‌آورد و سفر به کربلا را جایزه می‌گیرد.
دریای کیف‌های مشهد در خیابان وحید
بازار کیف‌فروشی محله وحید که سه دهه پیش پا گرفت، حالا یکی از قطب‌های فروش کیف در کشور است.
خانه تاریخی علیزاده هنوز سرپاست
مهم‌ترین ویژگی خانه تاریخی علیزاده تزیینات آجر و کاشی بسیار زیبای آن است که هم در نمای ساختمان و هم در فضا‌های داخلی یعنی دیوار‌های حیاط وجود دارد.
تمرین مربیگری از کودکی
یاسین صادقی که از سال‌ ۱۴۰۱ وارد دنیای ورزش شده، در این مدت، شکست را تجربه نکرده و معتقد است اگر شکستی هم باشد، نشان‌دهنده تلاش بیشتر حریف است.
واکسن معیوب فلج اطفال، فرمول زندگی را یادم داد
دو‌سه‌ساله بودم که به‌خاطر تزریق واکسن معیوب فلج اطفال، فلج شدم. حالا ۳۷ سال از عمرم می‌گذرد و در هر مرحله‌ای از زندگی سعی کرده‌ام بهترین باشم.
پسر پهبادساز
ابوالفضل حیدری می‌گوید: خیلی فکر کردم چطور پهپادی بسازم که هم وزن کمی داشته باشد، هم خوب بالا برود. می‌دانستم چوب‌های سنگین کاربردی نیستند؛ به همین‌دلیل از چوب بستنی استفاده کردم.
مجتمع‌های مسکونی بدون امکانات شهری!
ساکنان مجتمع‌های ابرار، علویه، محمدیه و... گلایه می‌کنند که از داشتن مدرسه، بوستان و امکانات تفریحی و رفاهی محروم هستند و صدایشان به جایی نمی‌رسد.