سید محمدباقر مصباح‌زاده، پژوهشگر، مورخ تاریخ افغانستان و مدیر مرکز پژوهش‌های پیام آفتاب است و به عنوان یک مهاجر نخبه در شهرمان شناخته می‌شود.
منطقه ۴
پاتوق طلبه‌های مشهد
محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
شهید محمدعلی خیامی سال ۶۵ در رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سبزوار قبول شد و هم‌زمان به منطقه عملیاتی شلمچه اعزام شد و همان‌جا هم به شهادت رسید.
یک روز در اتوبوس، محمدحسین یک آگهی دید با این تیتر «حفظ کل قرآن کریم در ۱۴ ماه». او می‌خواست کاری را که شروع کرده بود به سرانجام برساند و بعد از چهارده‌ماه حافظ کل قرآن مجید شد.
منصوره حسینی می‌گوید: از بالای شهر تا حاشیه آن، درخواست داشتند برای آموزش، راه‌اندازی کسب‌و‌کار یا تأمین ابزار. همه این مسیر‌ها را با اتوبوس می‌رفتم و می‌آمدم. ثمره این دویدن‌ها شد کارآفرینی برای بیش از هفتادنفر.
سجاد حسین‌زاده، سه سال پیش در زیرزمینی که به باشگاه ورزشی تغییر کاربری یافته بود، تصمیمش را گرفت و خواست که فعالیت در همان رشته را شروع کند؛ رشته‌ای که حتی اسمش را هم نمی‌دانست. او اکنون صاحب شال‌بند مشکی و کمربند طلایی است.
مهدی هراتی یکی از جوانان دغدغه‌مند و فعال محله پنجتن است که از همان دوران کودکی با کم و کاستی‌های زیادی در محله‌اش روبه‌رو بوده، طعم بی‌عدالتی در توزیع امکانات را چشیده است و حالا تمام تلاشش را برای آبادی محل زندگی‌اش می‌کند.
در دل محله ایثار، خانه‌ای شبیه یک حسینیه کوچک هست که دیوارهایش مزین به پرچم‌ها و کتیبه‌های مذهبی است. هر‌کار خیری که قرار باشد خانم‌های همسایه انجام دهند، از همین خانه شروع می‌شود.