همه‌چیز از دغدغه‌مندی و احساس مسئولیت چند جوان متخصص در حوزه‌های کارآفرینی، آی‌تی و کسب‌و‌کار شروع شد.امیرحسین صالحی می‌گوید: در تحقیقاتمان متوجه شدیم شیوه‌های سنتی چالش‌هایی دارند.
منطقه ۴
پاتوق طلبه‌های مشهد
محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
سید‌مهرداد صالحی می‌گوید: سال۱۴۰۰ تصمیم گرفتیم مکان ثابتی برای برگزاری برنامه‌هایمان در نظر بگیریم که مکان کنونی بیت‌الزهرا (س) را راه‌اندازی کردیم.
تکتم‌سادات طباطبایی می‌گوید: هدف اصلی از تأسیس این مرکز آموزشی، تربیت و پرورش و الگوسازی برای دانش‌آموزان محله بوده است که تا امروز به آن پایبند بوده‌اند و هم‌اکنون نیز طرح‌های فوق‌برنامه و برنامه‌های متنوع تابستانه در دست اجرا قرار دارد.
این مربی حاشیه شهر برای پسربچه‌هایی که در رعایت چارچوب‌هایش، تخلفاتی جزئی دارند، اغماض‌ها و ترفند‌هایی درنظر می‌گیرد، حتی شده از آنان شهریه‌ای کمتر بگیرد فقط برای اینکه پایشان از این دوره‌ها قطع نشود و در این فضای سالم، رشد کنند.
میل‌های افراشتۀ آجرپزی، پاره‌خط‌های عمودی هستند که از چند محله مشهد سر برداشته‌اند!دودکش‌های قدیمی که هنوز قد‌و‌قامتشان را در بوستان‌هایی مانند بهشت، گلشور قدیم، نبوت، میرزا کوچک خان و برخی دیگر از محلات شهر می‌بینیم.
در کوچه مجلسی شرقی۲۶ با ۲۱۰متر طول، چهارده‌کوچه یک‌متری طویل وجود دارد که میراث معماری قدیم این محدوده است. در انتهای هر کدام از این کوچه‌باریکه‌های طویل، درِ یک خانه به چشم می‌خورد.
حاج‌محمدرضا نصراللهی تعریف می‌کند: حاج‌اصغر بستنی دقت، یک دوچرخه داشت؛ از آن دوچرخه‌های دومیل تو‌پر. فصل توت که می‌شد، می‌رفت توت می‌تکاند و می‌ریخت توی طبق.