دنیا و زندگی برای این آدم ها، مختصر به محدوده کوچک جذام خانه است؛ چهار دیواری‌ای حوالی بیمارستان هاشمی نژاد که هنوز خیلی‌ها در آن، صبح را شام می‌کنند و شب را صبح.
منطقه ۴
پاتوق طلبه‌های مشهد
محله طلاب از معروف‌ترین محله‌های منطقه ۴ است که بسیاری نام منطقه را به این محله می‌شناسند. پیشینه نام‌گذاری این محله به سکونت طلبه‌های مشهدی در طلاب برمی‌گردد. محله تلگرد در منطقه ۴ قطب جاروبافی مشهد است. بسیاری از شهروندان این محله، جاروبافی را از بزرگان خود به ارث برده‌اند و امروزه جارو‌های تولیدی‌شان را به گوشه‌وکنار ایران می‌فرستند. یکی‌دیگر از محصولات تولیدی این منطقه کیف است. خیابان‌های «وحید» و «شهید حسینی‌محراب»، بورس تولید کیف است و بسیاری از زائران این خیابان را برای خرید کیف انتخاب می‌کنند. بازار خطی شهید مفتح، بازار مانتو ایثار، مجتمع تجاری فردوسی، بازار طلا و جواهر و... از جمله بازار‌های منطقه ۴ است که مشتریان پروپا‌قرصی از گوشه‌وکنار ایران و جهان دارد. گلشور، قدیمی‌ترین گورستان عمومی مشهد، که امروز بوستان بهشت بر روی آن قرار گرفته است، در این منطقه قرار دارد. بیشترین جمعیت این منطقه در بافت کم‌برخوردار ساکن‌اند، بافتی که حاشیه شهر محسوب می‌شود. منطقه چهار شهرداری مشهد سال ۱۳۷۳ تاسیس شده است و در مساحت ۱۳۴۲ هکتاری آن ۲۶۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.
جعفر شعبانی یکی از جاروباف‌های خیابان تلگرد که از کودکی شاهد کار کردن خانواده و همسایگانش بوده می‌گوید: من همیشه به دنبال راه ساده‌تری برای ساخت دستگاهی بودم که بتوانیم تولید راحت‌تری داشته باشیم.
حبیب‌الله حبیبی، محضردار محله طلاب، ۳۰ سال است که دفترخانه دارد و هزاران نفر را به عقد یکدیگر درآورده است او این کار را ذخیره آخرت خود می‌داند.
غلام‌حسین غلام‌نیا خبرنگار قدیمی مشهد درباره نوشتن پیش از انقلاب می‌گوید: بر اساس سبک کوبیسم می‌نوشتیم، یعنی آن‌قدر حقیقت را بالا و پایین می‌کردیم تا هم خواننده بفهمد و هم برایمان دردسر درست نکند.
اواخر دهه۴۰ و با افزایش جمعیت طلاب دینی در مشهد، آیت‌الله فقیه سبزواری برای اسکان طلبه‌ها از آستان قدس درخواست زمین کرد و پس از اصلاحات ارضی به طلاب مشهد اجاره دادند.
محله پنجتن حدود چهل سال پیش ظاهری روستایی داشت. خانه‌ها در میان زمین‌های کشاورزی پراکنده و دور از هم بودند.
محله شهید قربانی تا حدود ۲۵ سال پیش که هنوز محلات به‌شکل امروزی تفکیک نشده بودند، همراه با دیگر محله‌های اطرافش به محدوده التیمور معروف بود و به‌صورت مجزا تاریخچه‌ای ندارد.