قدیمی‌های کوچه آموزگار۷۴ این کوچه را هنوز به نام کوچه دوستی» می‌شناسند. این همسایه ها برای آبادی کوچه و محل زندگی خود دست به دست هم دادند. همین همراهی موجب شده هر‌روز با هم مهربان‌تر شوند.
اینجا هرکس که نیازمند است، سهم نان دارد؛ روزی پنج‌تا! خیر‌های محل پول می‌دهند به نانوایی و حاج‌آقای افخمی، بزرگ محله، به نیازمندانی که می‌شناسد، کارتی می‌دهد که نانشان را رایگان بگیرند. این کار در محله ما سال‌هاست رواج دارد.
در دل محله ایثارگران، همسایه هایی سکونت دارند که حال‌و‌هوای زندگی یکدیگر را خوب درک می‌کنند؛ همیشه از حال هم خبر دارند؛ برای دختران بی‌بضاعت مراسم عروسی می‌گیرند.
کوچه مالک‌اشتر۸ همسایه هایی صمیمی و بااخلاق دارد. اینجا خبرگیری از همسایه ها و مراعات حال یکدیگر یک سنت است. مراسم را در منازل یکدیگر برگزار می‌کنند و برای برنامه‌های آیینی، همه پا پیش می‌گذارند.
در محله الهیه، اولین ساکنان، گویی ارج و قرب بیشتری بین مردم دارند. بیشتر آنها بین اهالی به‌عنوان معتمد شناخته می‌شوندو مثل نخ تسبیح همسایه ها را به هم وصل می‌کنند.
ساکنان پورسینای ۵۰ در هر مراسم مذهبی و فرهنگی شانه‌به‌شانه هم می‌ایستند؛ از پخت نذری گرفته تا کمک به نیازمندان. اینجا همسایه ها در شادی و غم کنار هم‌اند و کمک‌حال هم می‌شوند.
در کوچه امام‌زمان (عج) ۲، همسایه ها تا دلتان بخواهد از حال هم خبر دارند؛ اگر یکی به مسافرت برود، کلیدش را به خانه همسایه اش می‌سپارد، اگر همسایه ای بیمار داشته باشد، همه برای کمک پای کار‌ند.